పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/218

186

పద్మపురాణము

⁠

శ్రీశుండు నిత్యసుశీలుండు సుభగుండు          సర్వబంధుఁడు గృపాసాగరుండు నైన శ్రీ నారాయణాఖ్యుండు దేవత          ఛందంబు గాయత్రిసాంగ మగుచుఁ

⁠

తే.⁠

బంచవింశతివర్ణాళి వఱఁగునందు మొదల రెండును నే డాఱు మూఁడు నైదు మఱియు రెండు షడంగసమ్మతము సేసి న్యాస మొనరింపవలయుఁ బర్యాయ మెసఁగ.

⁠ 25

మ.⁠

సతతశ్రీయుతవామభాగలసితుం జక్రాబ్జకౌమోదకీ సితపద్మాంకితదోశ్చతుష్టయు లసచ్ఛృంగారదివ్యాంబరాం చితదేహు న్మణిదివ్యభూషణు ననుం జింతించి సద్గంధవ స్త్రతతిం బూజలుసేయు నిత్యమును మంత్రజ్ఞుండు శుద్ధాత్ముఁడై.

⁠ 26

వ.⁠

ఈప్రకారంబున విశ్వరూపధరుండగు నన్ను నియతాత్ముండై యీమంత్రంబున నొక్కమాటు పూజించిన సంతుష్టాంతరంగుం డనై యభిమతంబు లిత్తు ననిన నారాయణునకు శతానందుం డి ట్లనియె.

⁠ 27

సీ.⁠

సర్వదైవములును జననియు జనకుండు         పతియు సఖుండును గతియు గురుఁడు చుట్టంబు శరణు దోఁబుట్టువులును నీవ         జనుల కభీష్టార్థజనక మయ్యు నతిరహస్యంబగు నమ్మంత్రరత్నప్ర         భావంబుఁ దెలిపితి దేవదేవ! యే నీకు దాసుఁడ సూనుండ శిష్యుఁడఁ        గారుణ్యజలధివిఁ గాన నిన్ను

⁠

తే.⁠

నిపుడు వేఁడెద నిమ్మంత్ర మెల్లనాఁడు నఖిలలోకోపకారార్థమైన దాని దీక్షగొను భంగి నంతయుఁ దెలియఁ జెప్పు మనిని విని యాదిపురుషుఁ డిట్లనియెఁ బ్రీతి.

⁠ 28