పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/188

156

పద్మపురాణము

చ.⁠

అతులితదివ్యతేజు సుగుణాన్వితు నధ్వపరిశ్రమార్తు సం తతబహుతీర్థపూతు సుజనప్రియభూషణు విష్ణుపూజన వ్రతు జనసంగవర్జితు నిరంతరదుఃఖవివర్జితుం గృపా [1]యతు నొకవిప్రునిం గనియె నగ్గిరిమార్గమునందు బోవగన్.

⁠ 82

వ.⁠

ఇట్లు కనుంగొని డాయంబోయి యతనిభుజంబునం దున్న గంగా జలపూరిత[2]కమండలుభారంబు పొడగాంచి మార్గంబున కడ్డంబు వచ్చి వికృతాకారంబగు తనరూపు చూపి యప్పిశాచంబు పథికు నకు[3]శాంతస్వరంబున నిట్లనియె.

⁠ 83

క.⁠

అన్నన్న కుత్తు[4]కెండెడుఁ గన్నులు మై దిమ్మ దిరిగెఁ గంఠగతంబై యున్నది ప్రాణము నాకున్ గ్రన్నన నన్నీరు పోసి రక్షింపఁ గదే.

⁠ 84

వ.⁠

అనుచు గద్గదకంఠంబును, గృశశరీరంబును, ధూమవర్ణంబును, నిర్మాంసకుక్షివివరంబునునై పాదంబులు నేల మోపకయున్న యతివికృతాకారంబగు పిశాచంబుఁ గనుంగొని యప్పథికుం డిట్లనియె.

⁠ 85

క.⁠

నీ వెవ్వ రివ్విధంబున నీవనముల నేల తిరిగె దీరూపము నీ కేవిధమున బాటిల్లెను వేవేగమె యత్తెఱంగు వివరింపు తగన్.

⁠ 86

1. యుతు నొక ..... పోవగ నగ్గిరిమార్గమందునన్ (ము-యతిభంగము)
2. కరండభారంబు(మ-తి-హై)
3. శాంతస్వాంతవచనంబుల (మ-హై)
4. కెండెది (మ-తి-హై)