పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/182

150

పద్మపురాణము

తే.⁠

నెవ్వఁడవు నీవు[1]నీకేడ్వ నేల యిట్టి దుఃఖకారణమేమి యీ దుష్టజన్మ మెట్లు ప్రాపించె నింతయు నెఱుఁగఁ జెప్పు నాకు వగవయ్యె నినుఁ జూచి భీకరాంగ!

⁠ 58

చ.⁠

అనుడుఁ బిశాచ మిట్లనియె నమ్మునివాక్యము లాలకించి తా వినయకృతోత్తమాంగమయి వేగమె రోదనమెల్ల మాని సం జనితమనఃప్రమోదరససాగర ముబ్బుచు నిట్టగ్రమ్మఁగా ననుపమసత్వసంగతనయాన్వితవాక్యవిశేషపద్ధతిన్.

⁠ 59

వ.⁠

అయ్యా! భవద్దర్శనంబున నాచిత్తంబు సంతసంబందె మేఘంబు చేత శైలదావదహనతాపం బాఱినట్టు లమృతసమానంబులగు నీ వాక్యంబుల నా శరీరతాపం బణంగె నని యమ్మునీంద్రునికి నమస్కరించి తన పూర్వజన్మప్రకారంబుఁ జెప్పి మఱియు నిట్లనియె.

⁠ 60

క.⁠

ఎవ్వని నామము పేర్కొని మవ్వంబగు పుణ్యలోక[2]మందు నరుం డే నవ్విష్ణుని దూషించిన క్రొవ్వున దుర్గతులయందుఁ గూలితిఁ బెలుచన్.

⁠ 61

తే.⁠

[3]అఖిలజగముల ధర్మంబు లరయు నెవ్వఁ డొసఁగుఁ గర్మఫలంబుల నోపి యెవ్వఁ డట్టి విష్ణుని[4]తో వైర మావహించి యధికదుఃఖంబుఁ బొందెద ననఘచరిత!

⁠ 62

1. నీ కిప్పు డేడ్వనేల (తి-హై)
2. మహితుడగు నరుం, డవ్విష్ణుని(మ-తి-హై)
3. పంచభూతాత్మకంబయి పరగుచున్న, యఖిలజగముల ధర్మంబు లరయు నెవ్వ, డట్టి (తి)
4. తేజంబు నపనయించి, నట్టి దుఃఖంబు (ము)