పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/179

ఉత్తరఖండము-చతుర్థాశ్వాసము

147

ఆ.⁠

విష్ణుఁ డెవ్వఁ డతఁడు విశ్వంబులోపల నెచట నుండు నాతఁ డెట్టిదైన మనుచు విష్ణునింద యనుదినంబును జేయు నతఁడు దైవమోహితాత్ముఁ డగుచు.

⁠ 42

క.⁠

వైదికకృత్యము లొల్లఁడు వేదంబులు[1]తడవిరేని వేరము గొనుఁ దా నే దానంబులుఁ జేయక వాదడుచుచునుండు విప్రవర్గముతోడన్.

⁠ 43

శా.⁠

పాషండాదుల[2]తోడఁ గూడుకొని పాపవ్యాప్తి గావించుచున్ వైషమ్యంబున దండనీతిపరుఁడై వైరంబునన్ భూప్రజన్ దోషాపాదనపీడ సేయుచు దయన్ దూలించి యుద్వృత్తుఁడై రోషించున్ దగువారిఁ జూచిన మహాక్రూరైకసంచారుఁడై.

⁠ 44

వ.⁠

ఇవ్విధంబున నాచారదూరుండును, నగ్నిహోత్రవిముఖుండును నై [3]యకాలయముండునుంబోలె జనంబుల శిక్షించుచు బహు కాలంబు నేలఁ బాలించి యబ్భూపాలుండు కాలగోచరుం డగుటయు.

⁠ 45

ఉ.⁠

కాలుని కింకరుల్ వికృతకర్ములు నిష్ఠురరోషమూర్తులై యోలి ననేకదండముల నుక్కఱ మోఁదుచుఁ జుట్టుముట్టి యా భీలతఁ గ్రూరపాశములఁ బెంపఱఁగాఁ బెడకేలు గట్టి భూ పాలుని నీడ్చికొంచు బహుభంగుల హుంకృతితో నదల్చుచున్.

⁠ 46

వ.⁠

అ ట్లత్యంతదారుణంబుగాఁ భాశంబులం గట్టుకొని చిత్రసేనుం బట్టుకొని యతికఠినవిషమోపలంబునుం బ్రచండకిరణతప్తసికతా మయంబును దరుచ్ఛాయావివర్జితంబును నంగారనదీప్రవాహ సంకులంబును లోహతుండవాయసాక్రాంతంబును ఘోరశునక వృకాదిక్షుద్రజంతువ్రజదంతురంబునగు కుటిలమార్గంబున నీడ్చి కొనుచుం జని చని.

⁠ 47

1. చదివిరేని (ము)
2. తోడివర్తనము లేపట్లం బ్రవర్తింపుచున్ (మ)
3. కాలయముండు (తి-హై)