రోమశుండు వేదనిధికి యోగసారస్తోత్రంబు సెప్పుట :
| సీ. |
విష్ణుసంబంధమై వెలసిన యీ కథ
గంగాప్రవాహంబు గతి [1]వచింప
విని కృతార్థుఁడ నైతి వెండియు; విను వేడ్క
మిగుల నచ్యుతుఁ డాత్మ మెచ్చునట్టి
దేవద్యుతిస్తోత్ర మే విధం బది నాకు
నానతీవలయు సౌహార్దలీలఁ;
బుణ్యాత్మసంగమంబున నెట్టివారును
బుణ్యాత్ము లనుమాట పొల్లుగాదు
|
|
| ఆ. |
సత్యనిరతి నీదు సద్గోష్ఠి నీ పుణ్య
కథలు వినఁగ నేఁడు గలిగె నాకు
ననిన నా స్తవంబు వినుము చెప్పెద నని
ప్రేమ మెసఁగఁ జెప్పె రోమశుండు.
| 18
|
| వ. |
ఇమ్మహాస్తవంబు తొల్లి వైనతేయుం డధిగమించె; నమ్మహాత్ము
వలన నే నభ్యసించితి; నధ్యాత్మగర్భసారంబును నఖిలసుఖాస్ప
దంబును నఖిలపాపహరంబును నగు నిది యెట్టి దనిన.
| 19
|
| తే. |
వాసుదేవ! మురాంతక! వనజనాభ!
భక్తవత్సల! కృష్ణ! కృపాసముద్ర!
హరి! జగన్మయ! కేశవ! పరమపురుష!
నీకు మ్రొక్కెదఁ గరుణింపు లోకవినుత!
| 20
|
| సీ. |
స్తోతయు నీవ సంస్తుత్యుండవును నివ
శ్రుతియును నీవ విశ్రుతము గాఁగ
వెలయు సర్వంబును విష్ణుమయం బను
వచనంబు గల్గుట వనజనాభ!
|
|
- ↑ రచింప (ము)
