పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/156

124

పద్మపురాణము

వ.⁠

ఇట్లు సూర్యోదయంబున నక్కన్నియలకుం జెలికత్తెలు దిన ముఖోచితక్రియలు సేయించి యా మునికుమారునిం గనుంగొనిన యచ్చోటితీర్థంబుకడకుం గొనిపోయి గౌరీసమారాధనంబులు సేయుచు నాటపాటలవెరగున నమ్మరులు మఱపింప నవ్వామ నయన లమ్మునికుమారుండు చనినమార్గం బీక్షించుచు నొండు దలంపు లుడిగి [1]యుండిరి.

⁠ 164

ఉ.⁠

అప్పుడు బ్రహ్మచారి రయమారఁగ [2]వచ్చె సరోవరంబునం దొప్పుగఁ దీర్థమాడ [3]నని యుజ్జ్వలరూపముతోడఁ బల్మఱుం దప్పక కన్యకాజనులు తన్నుఁ బ్రియంపడి చూచుచుండఁగా నెప్పటియట్ల తా వికృతి యెద్దియు లేక మనోముదంబునన్.

⁠ 165

క.⁠

అయ్యువిదల నెమ్మనముల నెయ్యంపురసంబు లుబ్బి నిట్టలు వొడువం జెయ్యాడ కతని డగ్గఱి రొయ్యనఁ గనుఁగొనలఁ గలికి [4]యులుకులు చిలుకన్.

⁠ 166

క.⁠

తొలునాఁడును మైవంచనఁ దొలగుటఁ దలపోసి సతులు దురఁదురఁ జని తా రలసుపడనీక విప్రుని నలుఁగడ నరికట్టి పట్టి నగుమోములతోన్

⁠ 167

క.⁠

ఎక్కడికిఁ బోవ వచ్చుం జిక్కితి గా కింక విప్రశేఖర! మాచే నిక్కముగ ననుచు నతనికి వెక్కసముగ [5]నలదిపట్టు విడువకయున్నన్.

⁠ 168

1. యుండు నవసరంబున (తి-హై)
2. వచ్చి (తి-హై)
3. మాడిచని (తి-హై)
4. యలుకలు (ము-యతిభంగము)
5. నల్గిపట్టి (ము)