పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/155

ఉత్తరఖండము-తృతీయాశ్వాసము

123

వ.⁠

ఇ ట్లాక్రాంతంబగు విరహానలంబు సైరింపనోపక యక్కన్నియలు సఖుల కిట్లనిరి.

⁠ 156

ఆ.⁠

అకట! మమ్ము నింత యలజడిఁ బెట్టుచు శిశిరవిధులు మీరు సేయనేల? యతనిఁ దోడి [1]తేర నారు నీవిరహాగ్ని లేకయున్న బ్రతుకు లేదు మాకు.

⁠ 157

వ.⁠

అని పలుకు నవసరంబున.

⁠ 158

క.⁠

కమలములు మొగుడఁ గలువలు దమకింపుచుఁ దమక తమక తలచూపఁగఁ బ శ్చిమదిగ్వధూటి రాగిలఁ గమలాప్తుఁడు గ్రుంకె విప్రగణము నుతింపన్.

⁠ 159

వ.⁠

అయ్యవసరంబున.

⁠ 160

చ.⁠

కలువలవిందు పూవిలుతు గాదిలిచుట్టము రేవెలుంగు వె న్నెలగని చంద్రకాంతముల నెచ్చెలి లచ్చికిఁ దోడునీడ చు క్కలగమికాఁడు రాజు కఱకంఠుని యౌదలసూసకంబు పాం థుల వెఱగొంగ నాఁగ శశి తూర్పుదెసం బొడతెంచె నుగ్రతన్.

⁠ 161

వ.⁠

ఇట్లు చంద్రోదయం బగుటయు నమ్ముద్దియలకు విరహానలం [2]బెచ్చినఁ జేతనంబు సడలి మన్మథపరవశలై యుండం జెలికత్తె లందఱు నుత్తలంబును నివ్వెఱఁగునుం గదిరి భయభ్రాంతచిత్తలై యుండ నెట్టకేలకుఁ బ్రభాతం బయ్యెఁ దదనంతరంబ.

⁠ 162

ఉ.⁠

తమ్ముల నిద్రఁ దెల్చి బెడిదంబగు చీఁకటి బాఱఁదోలి లో కమ్ముల యారటం బుడిపి కన్నులకెల్ల వెలుంగు దానయై యమ్మును లిచ్చు నర్ఘ్యముల [3]నాతఱి మూర్తులు మూఁడు దానయై క్రమ్మఱఁ బూర్వశైలశిఖరంబునఁ దొఁచె సరోజబంధుఁడున్.

⁠ 163

1. తేక నారునే (హై)
2. బినుమడించిన (మ-హై)
3. నాచరమూర్తులు (హై), నాస ద్రిమూర్తులు (తి)