| చ. |
లలితమృగాజినంబును బలాశపుదండము నారముంజియుం
దెలుపగు గోఁచియున్ మెఱుఁగుఁదీఁగెలఁ బోలెడు జన్నిదంబుఁ బెం
పొలసిన యూర్ధ్వపుండ్రమును నొప్పగు వేలిమిబొట్టుఁ గ్రాలఁగా
నలవడ బ్రహ్మచారి యొకఁ డచ్చటికిం జనుదెంచె లీలతోన్.
| 117
|
వేదనిధి పుత్రునింజూచి గంధర్వకన్యకలు మోహించుట :
| వ. |
ఇట్లచ్చటి తీర్థస్నానార్థియై వచ్చి వేదనిధి తనూజుండు తత్తటం
బున విహరించుచుండ గంధర్వకన్యక లందఱుం గూడుకొని.
| 118
|
| ఉ. |
వాని శరీరకాంతియును వాని విలాసవిహారలీలలున్
వాని విశాలవక్షమును వాని సమంచితదీర్ఘబాహులున్
వాని మొగంబు లేనగవు వాని పదంబుల సోయగంబు నిం
పూనఁగ నందఱుం దగిలి యొక్కటఁ జూచిరి పద్మలోచనల్.
| 119
|
| క. |
హరు సూడు పట్టుకొఱకై
పొరిఁ బొరిఁ దప మాచరించు పుష్పాస్త్రుఁడుగా
కరయఁగఁ ద్రిభువనముల నె
వ్వరి యందుల నిట్టి రూపవంతుఁడు గలఁడే.
| 121
|
| వ. |
అని కొనియాడుచు గౌరీపూజనంబు చాలించి యా బ్రహ్మచారి
డగ్గఱం జని.
| 122
|
| తే. |
అతివ లందఱు నభిలాష లగ్గలింపఁ
జూచు చూపులు మునిమేన సొబగు మిగిలె
నమరగణసేవ్యుఁడైన మురారి మేనఁ
గణఁగి పూజించు నల్లనికలువ లనఁగ.
| 123
|
| వ. |
ఇట్లు కనుంగొని మదనబాణజర్జరీకృతశరీరలై యంతకంతకుఁ
గదియం జని తమక తమక తగునని తమక పడుచు ఱెప్పవెట్టక
చూచుచుం దమలోన.
| 124
|
