| చ. |
అని దయపుట్ట నాడిన నహల్యయు నూరకయుండె నింద్రుఁడుం
దనమది కోర్కి దీర్చుకొని తత్తఱ మందుచు మింటికేగె న
వ్వనితయు లేచివచ్చి తనువల్లిక దివ్యసుగంధవాసనల్
తనరఁగ నెమ్మనంబున ముదంబు భయంబును దోఁప నున్నెడన్.
| 34
|
| క. |
తెలతెల వేగుడుఁ బులుఁగులు
కలకల పలుకంగ జగము కన్నులు దానై
తళతళ వెలుఁగుచుఁ దమ్ముల
చెలి యల్లన నుదయశిఖరి శిఖరం బెక్కెన్.
| 35
|
| వ. |
ఇట్లు సూర్యోదయం బగుటయు సముచితానుష్ఠానంబులు దీర్చి
శిష్యగణసమేతుండై గౌతముండు చనుదెంచిన భయసంభ్రమా
కులితచిత్తయై యహల్య యెదురు వచ్చి.
| 36
|
| చ. |
చెదరిన కుంతలంబులును జిన్నిమొగంబును వింతకాంతియున్
బెదరినవాలుఁజూపులును బింకము చూపుచు నొప్పు మోవియుం
గుదివడుచున్న నెన్నడుముఁ గూరిన దప్పియు మేన నెల్లెడం
గదిరిన దివ్యగంధమును గాంచి మునీంద్రుఁడు సంశయంబుతోన్.
| 37
|
గౌతముం డహల్యకు నింద్రునకును శాపంబు లిచ్చుట :
| క. |
పోలించి చూచి సురవిభుఁ
డాలలనం గవయు టెఱిఁగి యమ్ముని క్రోధ
జ్వాలలు [1]నిగుడఁగఁ గన్నులఁ
గాలాంతకుపగిది నింతిఁ గనుఁగొని పలికెన్.
| 38
|
| వ. |
కులశీలగుణంబులు విచారింపక యింద్రుతో వ్యభిచరించి [2]చెట్ట
చేసితివి కావున నిశ్చేతనంబగు పాషాణంబవై యుండుమని య
|
|
- ↑ నిగుడఁగఁ గన్నుల (ము)
- ↑ బద్ది (హై)
