పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/128

96

పద్మపురాణము

వ.⁠

కని తత్ప్రతీపదర్శని సౌందర్యంబునకుఁ గొందలంబందు డెందం బునం గందర్పశరగోచరుండై యందంద కనుంగొని సంక్రంద నుండు తనలో నిట్లనియె.

⁠ 12

సీ.⁠

తివిరి క్రొమ్మెఱుఁగు దా నవయవంబులు పూని         తిలకించి ధాత్రిపై మెలఁగెఁ గాక! కవవీడు వడని జక్కవలు మే యొఱపుతోఁ         బొలుపు బింకముఁ బూని నిలిచెఁ గాక! కడివోని వాడని కాము బాణములకు        నిరుదిక్కులను వాఁడి బెరసెఁ గాక! [1]కఱఁ దొరంగిన సుధాకరమండలముమీఁద        మురిపెంపుఁ జిఱునవ్వు మొలచెఁ గాక!

⁠

ఆ.⁠

యిట్టి మేనిసొబగు నిట్టి చన్నులపెంపు నిట్టి కనుఁగవయు నిట్టి మోముఁ గామినులకు నేల గలుగు మన్మథమాయ మగలఁ గలఁప నిట్లు నెగడెఁ గాక.

⁠ 13

ఆ.⁠

ఇది లేనినాఁడు రుద్రుఁడు మదనునిక న్నింగలమున మాఁడిచెఁ గా కీ సుదతిఁ గనుఁగొన్న శివు మది చిదురుపలై యెమ్ములెల్లఁ జిల్లులువోవే?

⁠ 14

వ.⁠

అని యివ్విధంబున నవ్వధూమణి వలని వలపంత యంతకంత కగ్గలించినం బెగ్గిలి మఱియు నిట్లని వితర్కించు.

⁠ 15

ఉ.⁠

ఏటికి నారదుండు తరలేక్షణరూపము సెప్పెఁ జెప్పఁగా నేటికి వింటి విన్కలిన యింకుచునుండక యింతిఁ జూడఁగా నేటికి వచ్చితిం బిదప నేటికిఁ జూచితిఁ జూచినంతలో నాటఁగఁ బుష్పబాణముల నన్నిటు లేల మనోజుఁ డేసెడిన్.

⁠ 16

1. కందు విరిసిన (హై)