పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/123

ఉత్తరఖండము-ద్వితీయాశ్వాసము

91

⁠

యంబరాభరణమాల్యానులేపనములు         [1]విడిచిపెట్టిన యట్ల తొడుగనేర్చి తనకు లేమిని నొడ్లధనము పెంపును జూచి         విధిమీఁద మెటికలు విఱిచి విఱిచి

⁠

తే.⁠

మోహలోభాదు లిరువంక [2]మొగిని పార నిష్ఠురోక్తికి నిలువంగ నీడ యగుచుఁ గష్టతరమగు ముదిమిచేఁ [3]గ్రాఁగు మనుచు నన్ను బోధింపఁ దగునయ్య యన్న నతఁడు.

⁠ 239

క.⁠

ఇది యట్టిద మానవులకు ముదియుట సౌఖ్యంబులెల్ల ముద్రించుట నీ హృదయంబున వైరాగ్యము [4]గదురుట మోక్షంపుత్రోవఁ గాంచుట తన్వీ!

⁠ 240

క.⁠

ఆశ్చర్యం బయ్యెడి నీ పశ్చాత్తాపంబుఁ జూచి భామిని యిఁక నీ దుశ్చరితములకుఁ జొరకుము నిశ్చయముగ మోక్షపదము నీ కెఱిఁగింతున్.

⁠ 241

వ.⁠

అని పెద్దయుం బ్రొద్దు [5]చింతించి యిట్లనియె.

⁠ 242

1. విడిభోగ మొల్లక విడిచిపెట్టి (హై)
2. మునిగిపార (తి-హై)
3. కాటుపడిన (హై)
4. కదియుట మోక్షంబు మిగుల (హై)
5. విచారించి యీ మానినికి వై రాగ్యంబు నిశ్చయంబు. ఇది కపటహృదయ కాదు. సులభోపాయంబున పుణ్యలోకంబు
   వడయు గాక యని వితర్కించి విశ్వాసంబున వినుమని ఇట్లనియె. (హై) అధికపాఠము.