పుట:పద్మపురాణము (మడికి సింగన).pdf/113

ఉత్తరఖండము-ద్వితీయాశ్వాసము

81

సీ.⁠

కాకకు వచ్చు బంగారుపూఁదెలకాంతి         మీఱిన యొరవచ్చు మేనుదీఁగె కడలేని సంపూర్ణకళలచేఁ బొలుపారు         నెలతోడఁ దులదూఁగు నెమ్మొగంబు చక్రవాకములతో సరి కయ్య మాడుచుఁ         గునిసియాడెడు కుచకుంభయుగము సానదేఱిన పుష్పశరుని తూపులపెంపు         [1]గరుసు నాటిన వాలుఁగన్నుఁగవయుఁ

⁠

తే. గీ.⁠

గలిగి శృంగారరసమునఁ గరువుగట్టి పంచబాణుండు సేసిన ప్రతిమ యనఁగ దనరు కాంచనమాలిని యనఁగ నొక్క యమరసుందరి గలదు ధరాధినాథ!

⁠ 182

క.⁠

కై లాసశిఖరిమీఁదను ఫాలాక్షునిదేవిఁ గొలుచు పడఁతులలో వా చాలత్వముతో [2]మెలఁగెడు నా లేమ విలాసలీల లలుఁగులు వెడలన్.

⁠ 183

వ.⁠

ప్రయాగ మాఘస్నానార్థినియై యొక్కనాఁడు.

⁠ 184

చ.⁠

వలిపెపుఁ గావిచేల చెలువంబుగఁ దాలిచి పూచినట్టి చెం గలువలు గొప్పునం [3]జెరివి కమ్మనిపూతమెఱుంగుమీఁద మం చొలసిన భంగిఁ బూసి మధురోక్తులతో మణినూపురధ్వనుల్ చెలఁగఁగఁ జేతివీణె గదలించుచు నల్లన నాలపించుచున్.

⁠ 185

వ.⁠

చనుదెంచి ముందట.

⁠ 186

1. గరిమదాటిన (ము), గరువమాడెడు (మ-తి)
2. వెలిఁగెడు (ము)
3. జేరి (ము)