| అని యశ్రుమిశ్రితాంబకం బై బకంబు వగచిన విషంబునంగల ఝషంబు లన్నియు | 303 |
ఉ. | ఆరయ మీనభక్షకుఁడ వయ్యును గూరిమి పెద్ద మాయెడం | 304 |
వ. | అని మీనంబులు దన్నుం బ్రార్థించిన సత్సుకంబయి బకంబు తనలోన. | 305 |
క. | యీయంబుచారములు దన, మాయకు లోనయ్యెఁ గంటి మన సని సంతో | 306 |
క. | వాదించి జాలరులనౌఁ, గాదన నా చేతఁగాదుగద నిజవృత్తి | 307 |
క. | ఐన నిఁక నేమి సేయుద, మే నొకఁ డెఱిఁగింతుఁ జేయుఁ డిష్టంబైనన్ | 308 |
క. | రావలసిన రారండని, భావంబున లేనికరుణ పరిఢవిలంగా | 309 |
క. | చేటెఱుఁగనికూనలు మీ, లాటోపము మీఱఁ జేరనరిగిన నిశిత | 310 |
వ. | ఇట్లు క్రమ్మరి. | |
క. | రారం డిఁక నొకరని రా, జీరి యొకానొకఝషంబు శితచంచువునన్ | 311 |
క. | మగిడివిరివియును లోతున్, దిగియుం గలనీట విడిచి తీఁగొన్నిటి న | 312 |
క. | మీకును మృత్యుత్రాసము, లేకుండం జేయనేర్తు లేలెండని రా | 313 |
క. | ఎడతాఁకితాకి యొండొక, మడువున నిడు కైతవమున మఱియు న్మఱియున్ | 314 |
వ. | సరోవరతీరంబునం గా ల్నిలిచి వాంఛితపరనీరస్థానంబు లగుమీనంబులం గదిసి | 315 |
గీ. | అరిగి తిరిగి నేఁటి కలసితి భరమాన, వసమె మూఁడుగాళ్లముసళి గానె | 316 |