వితతునింగా నణువుంగాను దీర్ఘునింగాను పలికె. బ్రహ్మభూతుండవై
వితతవిమలరూపుండవైన నీయందు నివిశ్రుతము వేఱైయున్న
యదియుంబోలెఁ జూడంబడి స్వాశ్రయాభిన్నం బయ్యె. జలమయం
బగు ఫేనంబు గాన్పించి లయకాలంబున వేఱుగానియట్లు వివిధ
రూపంబు లన్నియు నిన్నుం గలయు. లోకంబులలో నగణితపృథు
శక్తివై యుత్పథస్థుల నాశంబు నొందింపుచుఁ బ్రణతజనంబుల
ననంతజ్ఞానదానంబులం బోషింపుచు నిన్ను సేవింపనివారిని ధన
తనయవధూజనంబులచే మోహంబు నొందింపుచుండుదు. నీ
స్వేచ్చనే త్రిజగదుదయనాశంబు లగు సకలస్వజనకామోత్పా
దంబును, ఖలజనవ్యాపాదనంబును జేయుట స్తుతియింపవలయు;
ననికాశయగణితగుణసిద్ధుండవైన నిన్ను నుతించనేర. వంద
నంబు సేయనేర కందనిభా! శంఖంబు పూని యిందునిభాననంబై
సుందరావలోకనంబై సుచారంబై బృందారకజనవందితంబై
సురూపంబైన నీరూపంబు సేవించెద. ఉత్తమస్థానంబుఁ గోరి
తపంబు సేయుచు సాధుమునీంద్రగోప్యుండవైన నిన్నుఁ గంటి
కాచంబు వెదకుచు దివ్యరత్నంబు కాంచిన యట్లు కృతార్థుండ నైతి.
అపూర్వదృష్టంబులైన నీపాదపద్మంబులు గంటి విడువంజాలఁ
గామంబు లొల్లఁ గల్పవృక్షంబుఁ జేరి [1]తుషామాత్రంబు వేఁడం
దగునా? మోక్షబీజంబవగు నిన్ను శరణంబు నొంది, బహిస్సుఖంబులను
భవించునా? రత్నఖని తనకు సిద్ధించినఁ గాచమయభూషణంబు
యుక్తం బగునా? యుష్మత్పాదాబ్జభక్తి యెల్లప్పుడు నాకు లభింప
వరంబి మ్మీవరంబే మఱియు మఱియు వేఁడెద నని యాత్మసందర్శన
లబ్ధదివ్యజ్ఞానంబునం బలుకు నతనిం గాంచి భగవంతుం డిట్లనియె.
