పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/633

క.⁠

గురు లానతి యియ్యని యీ వరవైదికవిద్యయట్ల ప్రాపించెను వ త్స! రహి వహింపుచు బుధజను లరయఁగ నిట్లాడ నెట్టు లభిమత మయ్యెన్.

⁠ 206

తే. గీ.⁠

బాహ్యవాదాభిమానులై బహుసుధీరు లాగమాంత మంతం బన్న నద్భుతముగ నింద సేయుదు రది యెట్లు నీకు భోగ్య మయ్యె వారలకంటె జ్ఞానాధికుఁడవె?

⁠ 207

క.⁠

కడను బృహస్పతిముఖ్యులు జడులే వేదాంత మనిన సహియింపరు చొ ప్పడఁ దద్దోషము లెఱిఁగిరి విడిచిరి నీ వామతంబు వెలయించెదవే?

⁠ 208

వ.⁠

అనినఁ బ్రహ్లాదుం డిట్లనియె.

⁠ 209

సీ.⁠

దైత్యేంద్ర నమ్ము మద్వచనంబు ప్రాగ్భవ                        గురుదత్తమై నిరంకుశత మెఱయ నీమతి గురుపుత్రు లెఱుఁగ రంతయు శ్రుతి                        ప్రామాణ్యవిశ్వాసపరత వైది కాచారరుచియు వేదాంతవేద్యుండైన                        హరియందు భక్తి యనల్పతపము నందుఁ గల్గక తా ననాదినిథసంత                        తానందశాఖియై జ్ఞానపుష్ప

⁠

తే. గీ.⁠

మై యమృతరసమై భవ్యమైన వేద కల్పకము సులభమె దుష్టకల్మషాసు రప్రకృతులకు నెల్లసారంబు చెలువ నాత్మ చర్చింపుమా దానవాగ్రగణ్య!

⁠ 210

క.⁠

శ్రుతి హితకర మని మఱి యా దృతిఁ బల్కిరి సభలయందు దేవప్రకృతుల్ శ్రుతి యహితం బని పల్కిరి యతినీచులు లోకవిశ్రుతు లసురప్రకృతుల్.

⁠ 211