పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/627

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


తే. గీ.

వాది దుస్తర్కవిషభూజవనదవాగ్ని
యైన దృష్టితమ స్సహస్రాంశుఁడై సు
దృష్టిమతవార్ధిచంద్రుఁడై దిక్కులం బ్ర
కర్షమున హర్ష మొనరించి ఘనత మెఱయ.

177


తే. గీ.

ఆత్మలో నెంచి తండ్రి ప్రహ్లాదనామ
మతని కొనరించె దితియుఁ గశ్యపుఁడు వచ్చి
పౌత్రునకు జాతకర్మాదిభావుకములు
సమ్మతంబునఁ గావించి చనినయంత.

178


క.

మోదమున రత్నపురిఁ బ్ర
హ్లాదోదయమాత్రకృతమహావిభవమునన్
శ్రీదయితున కపరాజిత
యై దీపించెన్ జగంబు లద్భుత మందన్.

179


మ.

పరిపూర్ణాద్భుతవిశ్వరూపవిమలబ్రహ్మైకతత్త్వార్థత
త్పరసత్ప్రాభవపూర్ణభోగమున నాప్రహ్లాదుఁ డుత్పన్నుఁడై
హరిభక్తాగ్రణియై బుధు ల్పొగడ భూర్యధ్యాత్మవిద్యాధురం
ధరుఁడై యుండియుఁ బ్రాకృతాత్ముఁడువలెం దా నుండు గంభీరతన్.

180


ఆ. వె.

పుట్టుమొదలఁ బలుకఁ బూని శ్రీహరిదివ్య
నామముల సనాతనప్రసిద్ధ
ముత్తమోత్తమ మగు నోంకార మని జిహ్వఁ
బలుకఁదొడఁగె దైత్యపతిసుతుండు.

181


వ.

ఓం తత్సత్పదము లను మూఁడునిర్దేశంబులు పరబ్రహ్మంబునకుం గల
వవి సర్వజనమంగళప్రదంబు లగు వానిలో నాద్యంబగు నోంకారం
బాయోంకారంబు త్రిపదవాక్యంబు; న్యాసవిద్యాప్రకాశంబు,
నందు నకారణంబు చతుర్థ్యంతం బగు, ప్రథమపదంబు రక్షకాయ
యను పదంబునకుఁ బర్యాయంబు, వానికి నుకారం బవధారంబు,
మకారంబు జీవవాచకంబైన ప్రథమాంతపదంబు అవరక్షసే యను
ధాతువున డప్రత్యయనిమిత్త కటి లోపంబైన సుజత్పత్తియైన
చతుర్థ్యంతం బా యను పదంబు నిచ్చె; సుబ్లోవమైన సమాసమందు
గుణంబైన ఓ యని యుండి హల్మాత్రమకారములో సంహితయైన