| క. |
ఈరీతిన్ సులభత్వో
దారత్వమహత్వసత్వధన్యత్వగుణో
దారుండగు నాశ్రితమం
దారము హరిఁ గొలువలేక తడఁబడుదు మయో.
| 209
|
| సీ. |
అనుపమబ్రహ్మవిద్యాప్రసన్నేశప్ర
సాదగుణోద్భుద్ధశక్తు లగుచుఁ
బద్మసంజాతాండబహిరంతరంబులఁ
దిరుగుచుందురె పూర్ణధీప్రశస్తి
వాసి కెక్కఁగ భగవత్థ్సూలరూపాను
భవరాగమున యోగు లవరతంబుఁ
జిత్రంబు గాన పంచీకృతభూతాంత
రంబులందు ననర్గళంబు గాఁగ
|
|
| తే. గీ. |
వర్తిలుచుఁ గోటిసూర్యవిస్ఫురితకోటి
చంద్రసాంద్రకళానందసౌరభమున
నామయము నైన తత్పరవ్యోమలోక
ధామమున కేఁగి హరి నెట్లు ప్రేమఁ గనిరి.
| 210
|
| క. |
అటువంటి యోగివర్యుల
నెటువలెఁ గరుణించె వార లీవిష్ణువుతో
నెటువంటి గోష్ఠి చేసిరి
పటువిజ్ఞానమునఁ దెలియఁ బలుకుము నాకున్.
| 211
|
| వ. |
తజ్జనప్రియమైనదియు నే తదన్యంబున నానతి యిమ్మని యడిగి
యతివినయంబునఁ గృతాంజలియై నిల్చిన తనయునిఁ గౌగిటం జేర్చి
వ్యాసుం డిట్లనియె.
| 212
|
సనకాదులను విష్ణువు కరుణించినవిధము
| తే. గీ. |
వత్స! యవధానమునను శ్రీవత్సలాంఛ
నాదిశుభకథ శ్రుతిసుఖంబై తనర్ప
బ్రహ్మవిచ్ఛిత్తశంకావిభంజనముగ
నీకు నెఱిఁగింతు వినుము తదేకబుద్ధి.
| 213
|
