ఆ. వె. |
అంతరాళయుక్త మగు నూర్ధ్వపుండ్రంబు
నడుము శ్రీనికేతనంబు కమల
హస్తఁ దలఁచి యచట హారిద్రచూర్ణోర్ధ్వ
రేఖ నిలుపఁదగు హరిప్రియుండు.
| 147
|
క. |
ఏవం విధ భగవచ్చి
హ్నావిర్భావమున వచ్చు హరికైంకర్య
ప్రావీణ్యగణ్యవైదికు
శ్రీవైష్ణవుఁ గాంచి వినుతి సేయఁగ వలయున్.
| 148
|
క. |
చిదచిద్వస్తుశరీరిన్
హృదయస్థు రమేశు నీశు నెఱిఁగి హితార్థ
ప్రదుఁడైన వైష్ణవోత్తము
పదములు సేవింప ముక్తిపథము లభించున్.
| 149
|
వైష్ణవప్రతికూలానుభయభేదములు
సీ. |
గురుభక్తిమైఁ ప్రతికూలానుకూలాను
భయభేదముల నేరుపడిన చేత
నుల నెఱింగి సుధీజనుండు నిజాధిక
రోచితంబుగఁ దగు నాచరింప
నుపనిషన్మతవాక్యయోజన నూహించి
హరిసమాధికరహితాత్ముఁ డనిన
మునుకొని దుర్మానమున సహింపనివారు
ప్రతికూలు రత్యంతభవ్యవృత్తి
|
|
తే. గీ. |
నది సహించిన ననుకూలు రాత్మవేదు
లవియు రెండు నెఱుంగక హరి తదన్య
దేవతాతుల్యు లనుచు బుద్ధిం దలంచు
నట్టి నీచాత్ముల నుభయు లవనియందు.
| 150
|
చ. |
గొనకొని మున్ను మున్నె ప్రతికూలురఁ జూచిన భీషణాహులం
గనిన తెఱంగునం దొలఁగఁ గాఁదగు నయ్యనుకూలురం బ్రశో
భనకుసుమాళి గన్గొనిన బాగున రంజిలఁగాఁ దగుం ఘనుం
డ నుభయులం గనుంగొని తృణాగ్రములంచుఁ దలంపఁగాఁ దగున్.
| 151
|