పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/546

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


ఆ. వె.

అంతరాళయుక్త మగు నూర్ధ్వపుండ్రంబు
నడుము శ్రీనికేతనంబు కమల
హస్తఁ దలఁచి యచట హారిద్రచూర్ణోర్ధ్వ
రేఖ నిలుపఁదగు హరిప్రియుండు.

147


క.

ఏవం విధ భగవచ్చి
హ్నావిర్భావమున వచ్చు హరికైంకర్య
ప్రావీణ్యగణ్యవైదికు
శ్రీవైష్ణవుఁ గాంచి వినుతి సేయఁగ వలయున్.

148


క.

చిదచిద్వస్తుశరీరిన్
హృదయస్థు రమేశు నీశు నెఱిఁగి హితార్థ
ప్రదుఁడైన వైష్ణవోత్తము
పదములు సేవింప ముక్తిపథము లభించున్.

149

వైష్ణవప్రతికూలానుభయభేదములు

సీ.

గురుభక్తిమైఁ ప్రతికూలానుకూలాను
                       భయభేదముల నేరుపడిన చేత
నుల నెఱింగి సుధీజనుండు నిజాధిక
                       రోచితంబుగఁ దగు నాచరింప
నుపనిషన్మతవాక్యయోజన నూహించి
                       హరిసమాధికరహితాత్ముఁ డనిన
మునుకొని దుర్మానమున సహింపనివారు
                       ప్రతికూలు రత్యంతభవ్యవృత్తి


తే. గీ.

నది సహించిన ననుకూలు రాత్మవేదు
లవియు రెండు నెఱుంగక హరి తదన్య
దేవతాతుల్యు లనుచు బుద్ధిం దలంచు
నట్టి నీచాత్ముల నుభయు లవనియందు.

150


చ.

గొనకొని మున్ను మున్నె ప్రతికూలురఁ జూచిన భీషణాహులం
గనిన తెఱంగునం దొలఁగఁ గాఁదగు నయ్యనుకూలురం బ్రశో
భనకుసుమాళి గన్గొనిన బాగున రంజిలఁగాఁ దగుం ఘనుం
డ నుభయులం గనుంగొని తృణాగ్రములంచుఁ దలంపఁగాఁ దగున్.

151