పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/544

తే. గీ.⁠

యముఁడు సర్వస్మృతేతిహాసార్థతత్వ వేది యగు వైష్ణవాగ్రణి విష్ణులాంఛ నాన్వితుఁడు నా కుపాస్యుఁడౌ ననుచుఁ బలికె సంభ్రమంబున నిజభటజనులతోడ.

⁠ 134

చ.⁠

శమనుఁడు బాహుమూలములఁ జారు సుదర్శనపాంచజన్యచి హ్నములు ముకుందనామములు నాలుక రమ్యతరోజ్వలోర్ధ్వపుం డ్రము నుదుటం గళంబున స్ఫురద్విచలన్నలినాక్షమాలికాం కము గల వైష్ణవుం గని ప్రగల్భమతిన్ నుతి సేయు సుస్థితిన్.

⁠ 135

వ.⁠

ఇది మొదలుగా నేతద్వాక్యోపబృంహితమహోపనిషదాద్యుపని షత్తులయందును హరిలాంఛనంబు వహింపఁగా వలయునని వినం బడియె మరియు.

⁠ 136

హరిలాంఛనవివరణము

శ్లో.⁠

దక్షిణేతు భుజే విప్రోభిభృవద్వై సుదర్శనమ్ సవ్యేతు శంఖం బిభృయాదితి బ్రహ్మవిదో విదుః

⁠ 137

శ్లో.⁠

ధృతోర్ధ్వపుండ్రం కృత చక్రధారీ విష్ణుం పరంధ్యాయతి యో మహాత్మా స్మరేణ మంత్రేణ సదాహృది స్థితమ్ పరాత్పరం యన్మహతో మహాత్మమ్?

⁠ 138

సీ.⁠

క్షితి సురోత్తముఁడు దక్షిణభుజమున సుద                        ర్శనము నా వామభుజంబునందు శంఖంబుఁ దాల్చుట చనునని బ్రహ్మవే                        దులు పల్కుదురు భక్తితోడ నూర్ధ్వ పుండ్రంబుఁ జక్రంబు పూని సద్గుణమహీ                        యస్త్వంబు నొంది సమగ్రశక్తిఁ బరఁగు విష్ణుని [1]పరాత్పరుని హృదంతర                        స్థాయిఁ గావించి సంతతము మంత్ర

⁠

1. పరాపరుని