పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/491

తే. గీ.⁠

గనుఁగొని పురంధ్రీ! నీపతి ఘనగుణాఢ్యుఁ డఖిలధనములు భార్యాద్వయంబుఁ గలిగి యరుగుదెంచి భవన్మోహభరమువలన మమ్ముఁ బుత్తెంచెఁ దడ వేల? మగువ! రమ్ము.

⁠ 153

వ.⁠

అను తద్వాక్యంబులు విని లజ్జించి ప్రత్యుత్తరంబులు దోఁచక పతి గుణంబులు దలపోయుచు నున్నసమయంబున బంధువర్గంబు పతి పిలువనంపినం బోవనియది పదియేనుజన్మంబులు వాయసియై జన్మించునని బోధించి డోలిక నెక్కించిన నేను భర్తృగృహంబున కేఁగి.

⁠ 154

క.⁠

కనుఁగొంటి వస్త్రరాసులు ఘనసారకురంగనాభి కాశ్మీరజచం దనరాసులు (ధనరాసులు) నినరాసులువోలె మణులు నిరుగడ మెఱయన్.

⁠ 155

వ.⁠

అప్పు డెదుర్కొని మద్భర్త రాక్షసి రాజనందనలచేఁ బాదంబు లొత్తించి తనకు మామయగు రా జిచ్చిన సొమ్ములు, రాక్షసీదత్తదివ్యరత్నంబులుం జూపి యీ సొమ్మునకు [1]నీకే యాధిపత్యంబులని యన్నియు నప్పన చేసి నన్ను మన్నించె; సపత్నులు చూడ నేకశయ్య విహరించె. ఇట్లు కొంతకాలంబు దాఁటిన నేను గాలాంతరంబున నరకం బనుభవించి యీరూపంబున జనియించితి. ఇంక వేయిమాఱులు తిర్యగ్యోనుల జనియింపవలసినయది. తనజీవితంబులు పతియెడ దాఁచెనేని బహు నరకంబు లనుభవించునని కాష్ఠకీటంబు పలికిన నే నిట్లంటి.

⁠ 156

క.⁠

నినుఁ జూచిన దయ పుట్టెడి ఘనతరమగు నిట్టిపాతకం బేసుకృతం బునఁ జను నాసుకృతం బిపు డొనరించి జగంబు లెఱుఁగ నొసఁగుదు నీకున్.

⁠ 157

వ.⁠

అనినఁ గాష్ఠకీటం బిట్లనియె.

⁠ 158

క.⁠

ఇలయెల్ల దాన మిచ్చినఁ దొలఁగఁదు నాపాతకంబు దూరతరంబై తొలఁగును హరివాసరమున వెలసిన సుకృతంబువలన విమలచరిత్రా!

⁠ 159

1. "మీకే" వ్రాతప్రతి