తే. గీ. |
భర్త దుఃఖోపలబ్ధిమైఁ బరితపింపఁ
జేయునింతి యధోగతిఁ జెంది జన్మ
సప్తతిం బూ[1]యు నిరయాప్తి సడలి మూఁడు
నమలు విముఖిక్రిమికుయోని జని వహించు.
| 109
|
క. |
ధనమేని ప్రాణమేని వి
భున కడిగినయపుడె యీక పూనికతో నుం
డిన సతి విష్ఠాక్రిమియై
ఘనదైన్యముతోడ నింతికాష్ఠిలయు నగున్.
| 110
|
కాష్ఠకీటవృత్తాంతము
వ. |
ఏను బాల్యంబున సఖీజనంబుతోడన్ మత్పితృమహాననశాలం గోష్ఠ
[2]పాలనపరుండగు పాచకుండు కాష్ఠదళనం బొనర్పఁ దత్కాష్ఠ
మధ్యంబుననుండి నవనీతశుభాకారయు, నంజననిభాననయుఁ
గనిష్ఠికాప్రమాణయుఁ ద్వఙ్మాంససమావృతయునైన యొకకాష్ఠిల
మెదలిన దాని భక్షింప నొకవాయసంబు చంచుపుటంబునం బొడుచు
నంత నే నొకకాష్ఠంబున నదలించిన వాయసంబు విడిచి చనియె.
అప్పు డాకాష్ఠిల మనుష్యభాషల నిట్లనియె.
| 111
|
సుప్రియ యను స్త్రీచరిత్రము
సీ. |
వినుము సంధ్యావళి మును దురితం బొన
ర్చినదానఁ గౌండిన్యుఁ డనఁగ నొక్క
బ్రాహ్మణోత్తముఁడు శోభనధర్మశీలుండు
గలఁడు కన్యాకుబ్జకలితయశుఁడు
తత్త్వజ్ఞుఁడైన యాతనిభార్య నేను సు
ప్రియ యనుదాన నో భీరుమధ్య!
తల్లిదండ్రులును బాంధవసమూహంబు న
న్నల్లారుముద్దుగా నాచరించి
|
|
- ↑ "య" వ్రాతప్రతి
- ↑ "పాట" వ్రాతప్రతి