పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/396

మ.⁠

ఇదియే చోద్యము గాఁగ భిన్నమతివై యి ట్లాడుచున్నాఁడ వా పదచో సద్గుణ మొక్కచోఁ గలుగఁ దాపం బందినం బాతకం బది యంచున్ మరణాంతికంబు స్మృతిమాత్రానీతచక్రాంకన త్పద మానువ్రత మావ్రతంబున కసాధ్యం బెద్దియుం గల్గునే?

⁠ 69

తే. గీ.⁠

అవనియందు శతాశ్వమేధావబృథస మంబు గృష్ణసకృత్ప్రణామంబు జనన మందుఁ దిరుగ దశాశ్వమేధావబృథము సేయువాఁ డిందు జననంబుఁ జెందఁ డరయ.

⁠ 70

క.⁠

[1]కురుకాశీగంగాదిక వరతీర్థాంతరములందు వలనౌనె గతుల్ హరియను నక్షరములు రెం డురుగతి నేనరునిజిహ్వ నూనిన యట్లన్.

⁠ 71

ఆ. వె.⁠

శ్వపచి యగునది మఱి రజస్వలయు నైనఁ బూనిక వశి సురామాంసభోజియైనఁ దద్ద్విజుం డంతమున హరిఁ దలఁచి పూర్వ పాపములఁ బాసి [2]తద్దివ్యపదముఁ గనరె!

⁠ 72

సీ.⁠

ఉచ్చరించినమాత్ర నొనగూర్చుఁ గైవల్య                        ముపవసించిన నీకయున్నె ముక్తి హరివాసరమున జనార్దనుఁ బొగడి వం                        దనము గావించి తత్కథలు విని వ్ర తం బాచరింప వత్సరములు పదివేలు                        గంగాతరంగిణికాండపూర మున నవగాహించు పుణ్యంబు ప్రాపించు                        మాకు లోకములకు మధువిరోధి

⁠

తే. గీ.⁠

జనకుఁ డేకాదశీవ్రతశాలిఁ జూచి యీర్ష్య సేయుట దుర్బుద్ధి యంతభాగ్య శీలుఁడవు నిన్ను బంధించి చేతిగదలఁ జూర్ణముగఁ జేయరైరి యో సూర్యతనయ!

⁠ 73

1. కురికాశీ
2. తద్దివ్యపదముఁ జెందు