పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/392

ఆ. వె.⁠

చిత్రగుప్తుఁ డేల చిత్రధర్మాధర్మ పత్రికలు లిఖించి పట్టుకొనఁడు వినఁ గనంగరాని వింతలు పుట్టెనో నాకమునకు హృతజనాకమునకు.

⁠ 49

వ.⁠

అని యచ్చటిజనంబు లాడుకొనుచున్నసమయంబున విరించి పాదాగ్రంబుల నికృత్తమూలంబగు సాలంబునుంబోలె వ్రాలి త్రాహి త్రాహి యని కన్నీరు తొరుఁగ సమ్మార్జితపటుండనైతి నని విన్నవించి నిశ్చేష్టితుండైయున్న సభయందు నొకహలాహలశబ్దంబు పుట్టె; మఱియు.

⁠ 50

ఉ.⁠

స్థావరజంగమాత్మకసుశస్తజగద్వలయంబు నీతఁడే కేవల బాధ [1]నొంచ నపకీర్తికి రోయక యెంచె నట్టివాఁ డీవెత నుండె సత్యమగు నెన్నిక కాకి టగాధబాధచేఁ గావె యనేకబాధ లనఁగా జనతాఘన[2]పాప మారుటల్.

⁠ 51

మ.⁠

అని లోకుల్ సభ నాడ నావరుణుఁ డొయ్యన్ వారి వారించి యా తని దండానతు శ్యామపీతనిజదోర్దండంబులన్ లేవ నె త్తి నవీనో త్తమపీఠిపై నునిచి యెంతేవేడ్కతోఁ గాంచి మ న్నన గావించి ప్రశంస చేసి యతినూత్నప్రీతితో నిట్లనున్.

⁠ 52

తే. గీ.⁠

ఎవ్వఁ డపకార మొనరించె నెవ్వఁ డిట్లు బాధగాఁ జేసె మార్జితపటునిఁ జేసి యెవ్వఁ డొనరించె సర్వంబు నెఱుఁగఁ బల్కు వబ్జజుఁడు నీమనోదుఃఖ మవనయించు.

⁠ 53

వ.⁠

అని వరుణుండు పల్కిన శమనుండు కృతదుఃఖశమనుండై పితా మహువదనంబుఁ జూచుచు నిట్లనియె.

⁠ 54

సీ.⁠

స్వామి! నాశక్తి తేజంబునంతయుఁ బోయె                        నంతకంటెను మృతియైన మేలు ప్రభుధనంబు భుజించి ప్రభునియోగోపేక్షఁ                        గావించు నాతఁడు కాష్ఠకీట

⁠

1. నొంద
2. పాప మారునే