పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/372

వ.⁠

ఆశ్రమోపగతంబైన సంపదం గాంచి యుంఛవృత్తి మునీంద్రులఁ దృప్తిఁ బొందించునంత వారు భుజించి సుఖాసీనులై యున్న లజ్జించి యతిథిప్రియుం డచటికి వచ్చి భయంబున వందనంబు చేసిన వానిం జూచి విశ్వామిత్రుం డిట్లనియె.

⁠ 147

తే. గీ.⁠

ఉంఛవృత్తికి దారిద్య్ర మొసఁగ నేమి గలదు మందిరమున? నని గర్వవృత్తి నగితి మముఁ జూచి పరమవైష్ణవులయింటఁ గమలగేహ వసించుట కానవైతి.

⁠ 148

క.⁠

శ్రీనారాయణుఁ డుండఁగ దీనాత్ముని వేఁడుకొనుట [1]దీవించిన క ల్పానోకహ ముండఁగ మది యానక శాల్మలినిఁ దలఁచి [2]యాచించు టగున్.

⁠ 149

క.⁠

నారాయణుఁ డుండ దురా చారులఁ గొల్చుట సుధాబ్దిసంగతి మదిలోఁ గోరక లవణాకరసీ మారతి విహరించుటలు క్రమంబునఁ దెలియన్.

⁠ 150

ఆ. వె.⁠

మాధవాంఘ్రియుగము మఱచి వేఱొక్కని రక్షకుం డటంచు భ్రాంతిపడుట స్వర్ణదీతరంగజల మగ్రమున నుండ మరుమరీచికాంబుమగ్ను లగుట.

⁠ 151

క.⁠

హరిఁదక్క నితరు నొక్కరు శరణం బని తలఁచుటెల్ల సారతరంబై తరి గలుగ భిన్నకుంభాం తరమున నది దాఁట నాత్మఁ దలఁచుట గాదే!

⁠ 152

క.⁠

కమలావిభుండు దొరకఁగ నమరాధము నొకనిఁ జేరి ప్రార్థించుట యు త్తమచింతామణి [3]దొరకఁగ నమితములగు చిరిపిఱాల కాశించు టగున్.

⁠ 153

1. దీపించినఁ గ
2. యాశించు టగున్
3. దొరకిన