పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/364

వ.⁠

నారదుం డిట్లనియె.

⁠ 115

సీ.⁠

ఘనులు వసిష్ఠనందనులు విశ్వామిత్ర                        శాపసంగ్రస్తులై సంచరించి బ్రహ్మరాక్షసవృత్తిఁ బరగఁ జతుర్వేది                        [1]యెచ్చోట ముక్తుఁడై యేఁగె వారు నచటికి నేఁగి యత్యంతదుస్తరశాప                        మణఁగి దివ్యాకారులైన యది ప లాశతీర్థము పుణ్యరాశి యాతీర్థంబు                        మహిమ నుతింప బ్రహ్మకుఁ దరంబె

⁠

తే. గీ.⁠

యమ్మహాపుణ్యతీర్థంబునందు మునిఁగి యఘములు దొలంగి పరిశుద్దు లగుచు వైష్ణ వాంఘ్రరేణువు లెగయు తీర్థాంతరముల కరిగి రధికారులై విశిష్ఠాత్మభవులు.

⁠ 116

వ.⁠

విష్ణుభక్తాంఘ్రిపాంసువులచే వార లపాంసులైరి. విష్ణుభక్తాంఘ్రి రేణువులచే నణువేని పర్వతంబగు. తదవమానంబునం బర్వతంబేని యణువగుం గావునఁ గొన్నిదినంబులు దత్పలాశతీరంబున నుండి తీర్థాంతరంబుల నిరువదియొక్కదినంబు నిలిచి పాపంబులం బాసి కల్యాణతీరంబున కేఁగి తపోవిద్యాశీలవయోవిశేషంబులం బెద్దయగు రోమశమహామునిం గాంచి పాదంబులం బడి నిజవృత్తాంతం బంతయు విన్నవించిన.

⁠ 117

సీ.⁠

పరమభాగవతు లేవురుఁ గల రీమహా                        క్షేత్రంబునందుఁ బ్రసిద్ధి కెక్కి సాత్వికు లంబరీష వికుక్షి కుక్షి రు                        క్మాంగద పుండరీకాఖ్యు లమ్మ హాత్ములచేఁ బూజ్యమై యొప్పెఁ దమతమ                        కాలంబునందు నీఘనులు వచ్చి యజ్ఞానవారకంబగు తత్సలాశభూ                        రుహము దక్షిణమున మహిమ వెలసి

⁠

1. యచ్చోట ముక్తులై యేఁగె. యతిభంగము.