పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/360

⁠

నన దైవగతి నవశాత్ముండనై యిట్లు                        సేసితి నన సురశేఖరుండు నిజరూపము వహించి నిలిచి మదర్ధాస                        నంబు నీ కిచ్చెద నాకలోక

⁠

తే. గీ.⁠

సతులవైరూప్య మణఁగించు శాంతి నొంది యనఁ బురందర స్వర్గసౌఖ్యంబు సకల దుఃఖదము పుణ్య మడఁగ నధోగతిం బ డంగఁ ద్రోయుట నరకఖండంబు గాదె?

⁠ 93

వ.⁠

అని బ్రహ్మచారి మఱియు నిట్లనియె.

⁠ 94

తే. గీ.⁠

విశ్వరూపునిఁ జంపి యీవిశ్వ మెఱుఁగ బ్రహ్మహత్యామహాపాప[1]బహుళదుఃఖ వార్ధి మునిఁగితి స్వారాజ్యవైభవంబు గణన సేయంగ నీకు సౌఖ్యంబె యింద్ర!

⁠ 95

సీ.⁠

ఆది దూర్వాసప్రసాదమాల్యావమా                        లాతిబాధల లజ్జ నందవైతి వమరావతీపురం బన్యేంద్రముగ ననిం                        ద్రము గాఁగ నెఱుఁగవే ధైర్యశక్తి గలుగు కౌశికు ధాటిఁ గానవే బంధించి                        యార్చిన మేఘనాథాంబకోగ్ర ఘాత మెఱుంగవే గౌతముం డొనరించు                        తదవస్థ లెఱుఁగవే దర్ప మంది

⁠

తే. గీ.⁠

అన్నియును [2]మఱచితె జగం బెన్న నీదు పట్టణం బొల్ల నింద్రత్వపదము నొల్ల నిత్యదుఃఖకరంబులు నిర్జరేంద్ర! యింటిత్రోవనె మఱలు నేఁ డిన్ని యేల?

⁠ 96

వ.⁠

అనిన సురస్త్రీశావమోచనాదికాలం బెన్నఁ డయ్యెడునని ప్రార్థించిన దినత్రయంబు నన్ను నృత్యగీతాదులచే బాధ నొందించుటం జేసి వర్షత్రయంబు వానరత్వంబు ననుభవింపఁగలరనిన నింద్రుండు

⁠

1. బహుల
2. మరచితివె — గణభంగము.