పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/361

⁠

నిజనివాసంబున కేఁగ నమ్మహాత్ముండు విష్ణుసేవాపరాయణుండై యుండ వృషధ్వజుండు వచ్చి యిట్లనియె.

⁠ 97

సీ.⁠

బ్రాహ్మణోత్తమ! నీవు బ్రహ్మచారివి వ్రతం                        బేటికి! నీ కిష్ట మెద్ది యడుగు మైహికాముష్మికాత్మైశ్వర్యవైభవం                        బొక్కటి వేఁడు మే నొనర నిత్తు మత్పదంబున నుండ మది నీకుఁ బొడమిన                        నదియు నిచ్చెద వేఁడు మనఘచరిత! యన భవబంధసంయుతమైన పదవి యె                        ద్దియు నొల్ల నావిష్ణుదేవుపదము

⁠

తే. గీ.⁠

గాని తత్ప్రాప్తి యేరికిఁ గల్గుననిన హరియె మోక్షప్రదుండు నే నబ్జజుండు కర్తలము గాము మోక్షభాగముల కెల్ల నరయ నాస్తంబధాతృపర్యంతమునకు.

⁠ 98

వ.⁠

ఆభగవంతుండు నాకును విధాతకును రక్షకుండు. పూర్వంబున నాకు బ్రహ్మ శాపవిమోచనంబు గావించె. వృకాసురతపస్ఫూర్తికి మెచ్చి వాఁ డెవ్వనిశిరంబునఁ దనహస్తంబు మోపిన (వాఁడు) భస్మంబు గావల యునని వరంబు వేఁడిన నిచ్చితి. మచ్ఛిరంబున నునుపంజూచిన నేఁ బలాయనంబు నొంద (హరి) బ్రాహ్మణరూపంబున వచ్చి మాయ పన్ని తత్కరంబు తచ్ఛిరంబున నుండంజేసి వాని హరించి నన్ను నిర్వహించె నెన్నియని తెల్పుదు నావిష్ణుండె నీకు పాస్యుండని బోధించి నిజ నివాసంబునకుఁ జనియె నంత.

⁠ 99

తే. గీ.⁠

అబ్జజుండును జనుదెంచి యట్ల పలికి తనపదం బొసఁగ నాత్మలోఁ దలఁచునంత నొల్ల నేఁ బునరావృత్తి నొందు[1]వార లో మహాత్మక! నీపురి నున్నవారు.

⁠ 100

వ.⁠

కావున నాపునరావృత్తిరహితపదంబు గోరుచున్నవాఁడ నని చతుర్ము ఖుని ననిచి యనన్యమనస్కుండై యున్నసమయంబున సన్మార్గ దేశికుండను నిజగురుండు వచ్చిన నతండు మ్రొక్కిన నంత నతని నిష్టకుం బ్రమోదించి నారాయణాచలంబున వైకుంఠవర్ధనక్షేత్రంబున

⁠

1. వారిలో