పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/358

తే. గీ.⁠

గ్రమ్మ పువ్వుల నెఱికొప్పుఁ గప్పుకొనుచు మురిపె మందె వసంతవల్లరి వినోద మంది సొలసెఁ దిలోత్తమ యతివిలాస లాలనశ్రీలఁ దనయందు మేలు చూపె.

⁠ 79

వ.⁠

ఇట్లు పదుగురు మొనయై నిలుచునంత.

⁠ 80

క.⁠

వనితాసేనలతో నా ననవిల్తుఁడు దండు వెడలె నాతియుఁ దానున్ దనమిత్రుఁడు మునిమానస వనజంబులు [1]కలఁక వొంద వైభవనిధియై.

⁠ 81

వ.⁠

అంత.

⁠ 82

తే. గీ.⁠

సత్త్వనిష్ఠ మహాసాధుజనశరణ్య నైమిశారణ్యమునకు మన్మథుఁడు పూర్ణ గర్వమున నేఁగి చొచ్చె నక్కడ ననేక సంభ్రమంబులు చేసె వసంతుఁ డపుడు.

⁠ 83

క.⁠

చిగిరించి పూచి కాచెన్ నగములు కోవెలలు మ్రోసె నానా[2]వనులన్ సొగసై ఝంకారంబులఁ బొగరెక్కి చరించె మధుపపుంజం బంతన్.

⁠ 84

ఆ. వె.⁠

ఏకవీరుఁడై సమిద్ధశౌర్యమున మా కందకుసుమశరము కంతుఁ డిక్షు కార్ముకమునఁ దాల్చెఁ గాననాంతరముల [3]గుఱులు వైచి యార్చుకొనుచుఁ దిరిగె.

⁠ 85

చ.⁠

వలపులు గ్రుమ్మరించు నిడువాలికచూపులఁ జూచి పయ్యెదల్ బెళకఁగ గుబ్బచన్ను లొకబిత్తరి లాగునఁ జూపి గానముల్ పలుకులు నృత్యవాద్యములు భవ్యవిలాసకళాకలాపముల్ దొలఁకఁగ బ్రహ్మచారికడఁ దూకొని నిల్చిరి చుట్టు నంగనల్.

⁠ 86

1. గలుగవో వైభవనిధియై
2. వలఇన్
3. గురులు వైచి