పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/356

క.⁠

పరిణయ మొల్లన్ బుత్రాం తరవైభవ మొల్ల బంధుతతి యే నొల్లన్ హరిపాదాంబుజసేవా పరతంత్రత యొకటి నాకుఁ బ్రాప్యం బరయన్.

⁠ 70

వ.⁠

అని విష్ణుచిత్తుండు వైరాగ్యంబు వహించి సకలమునిశరణ్యంబగు నైమి శారణ్యంబున కేఁగి యోగాసనాసీనుండై ప్రాణాయామాదిసంయుతుండై యున్న నొకనాఁడు వేఁట వచ్చి విక్రమాభరణుండను రాజు విష్ణుచిత్తునిం జూచి సకలగుణాభిరామయగు కన్యక నర్పించెదనని తలంచి.

⁠ 71

ఉ.⁠

భూసురబాలుఁ డెవ్వఁడొ యపూర్వగుణోన్నతుఁ డిద్ధదివ్యమౌం జీసకలాపధన్యుఁడు విశిష్టవరేణ్యుఁడు బ్రహ్మచారి యో గాసనశాలి కృష్ణవిమలాజినధారి మదీయకన్య కీ భాసురమూర్తి భర్తయగు భాగ్యము లెన్నటికిన్ లభించునో?

⁠ 72

వ.⁠

అని చేరవచ్చి యతనింజూచి యిట్లనియె.

⁠ 73

సీ.⁠

మందహాసాన్విత మధురభాషిణి విశా                        లాక్షి పూర్ణేందునిభాస్య పక్వ బింబాధర సుకేశిపేశలభ్రూనాస                        కంబుకంఠి లతాంగి కంజహస్త గుణవతి కించిదంకుఠితవయోధర్మ                        నిమ్ననాభి సుమధ్యనిరతిశయని తంబ రంభాస్తంభధన్యోరుయుగళ [1]సు                        హల్లకపాద మోహనకపోల

⁠

తే. గీ.⁠

మత్కుమారిక మనువంశమౌళినైన రాజ నేనిత్తు నాయర్ధరాజ్య మిత్తు నేలు మేలగు నీకు నూహింప సుతుఁడ ననఘఁ శంకింపవలదు విఖ్యాతచరిత!

⁠ 74

వ.⁠

అని బోధించిన నగుమొగముతో బ్రహ్మచారి రాజున కిట్లనియె.

⁠ 75

1. లహల్లకపాద