పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/338

క.⁠

కల్యాణతీర్థమహిమ య తుల్యంబగుఁ దత్పవిత్రతోయాప్లవుఁడై కల్యాణమందు మనుజుని కల్యాణజలంబుఁ గ్రోలఁ గణఁగుదు రమరుల్.

⁠ 241

క.⁠

తులసీవరమణిమాలా కళికలు పద్మాక్షుమాలికలు పూనిన ని ర్మలుఁడు మహాపాపాచల కులిశంబై మెఱయు జగము కొనియాడంగన్.

⁠ 242

ఆ. వె.⁠

ద్వాదశోర్ధ్వపుండ్రధారణార్హోత్తమ స్థానముల గురించి జయుఁడు విజయుఁ డవనిసురవరునకు నపు డుపదేశించి [1]యాదరించినార లతని లెస్స.

⁠ 243

క.⁠

ఘనశక్తిఁ దప్తచక్రాం కన మావిజయుం డొనర్చెఁ గౌతుకమున, వి ష్ణునకుం జక్రాదిశుభాం కనముననే ప్రీతి కాని కా దన్యమునన్.

⁠ 244

తే. గీ.⁠

బ్రాహ్మణక్షత్రియోరవ్యపాదభవులు చక్రధారణసంపత్ప్రశస్తమహిమ శ్రుతినిగళితంబు నియతైక మతిఁబ్రమాణ మనుచు నది యాచరించుట యర్హతరము.

⁠ 245

సీ.⁠

ఆత్మభర్తకుఁ జిహ్నమగుట సత్కర్మాంగ                        మైనది యని సకలాగమములుఁ దెలియఁబల్కుట, ప్రకృతి గ్రంధి దాహకం                        బగుట యాత్మకు హృద్యమై తనరుట స్వప్రియరూపమై సంఘటిల్లుట దేహి                        దేహసంస్కారమై తేటపడుట పరభావహేతువై పాటించియుండుట                        ప్రభవదన్యపరిహారమునఁ దగుట

⁠

1. యాదరంబు దీర్చి యాదరమున