సనత్కుమారునకు బ్రహ్మ శ్రీహరియర్చామూర్తి గలదివ్యవిమానం బొసఁగుట
| వ. |
భక్తవత్సలుండైన భగవంతుండు జగం బేరీతి నానందంబుఁ బొందించె
నానతీవే యని [1]ఋషు లడిగిన నారదుం డిట్లనియె.
| 57
|
| క. |
కలశాబ్ధినుండి యొకనాఁ
డలఘుండు సనత్కుమారుఁ డాసనకాదుల్
గొలువన్ నారాయణపద
జలజప్రవణుం బయోజసంభవుఁ గాంచెన్.
| 58
|
| ఆ. వె. |
కాంచి మ్రొక్కి శిష్యగణములలోఁ బెద్ద
యాత్మజుండు మీకు [2]నతిదయావి
భాస! జ్ఞానభక్తివైరాగ్యదాయివై
యాత్మలోఁ గషాయ మణఁచి తిపుడు.
| 59
|
| క. |
పొగడఁగ[3]
సర్వాంగాన్విత
నిగమాధ్యాపన మొనర్చి నిష్ఠానియతిన్
దగి కర్మబ్రహ్మవిచా
రగరిమ సంశయముఁ దీర్చి రక్షించితిగా.
| 60
|
| క. |
పరమగురుండవు నీవే
యరయన్ గురుఁ డొకఁడు గల్గఁ డన్యుఁడు మాకున్
సురహస్యార్థములన్నియుఁ
బురుషోత్తమ! తెల్పితి వపూర్వప్రజ్ఞన్.
| 61
|
| క. |
ఈతఱి నీవు భజించు స
నాతను లక్ష్మీసనాథు నారాయణు సం
ప్రీతిం బూజించెదఁ బు
ణ్యాతతమగు తద్విమాన మర్పించు దయన్.
| 62
|
| క. |
అనిన క్షణమాత్ర మబ్జా
సనుఁ డూరకయుండి శేషశాయివిమానం
బనఘచరిత్రుండగు నా
సనత్కుమారునకు నపు డొసంగఁదలంచెన్.
| 63
|
- ↑ పురుషు లడిగిన
- ↑ నతిదయాబ్ధివాస!
- ↑ పొగడఁగ వేదాంతాన్విత
