పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/284

శా.⁠

తత్తీర్థోత్తరసీమ మించు నొకవింతన్ బద్మతీర్థంబు రా జత్తోయోత్థితఫుల్లహల్లకవనీసంపన్నమై సద్గుణో దాత్తుండైన సనత్కుమారుఁడు తదుద్యత్పద్మపూజన్ సుప ర్వోత్తంసంబు ననున్ భజించె సనకాదుల్ వెంట సేవింపఁగన్.

⁠ 504

ఆ. వె.⁠

జగతిఁ బద్మతీర్థసంపుల్లపద్మాక్ష మణికలాపదివ్యమాలికాంక కంఠులైనవారు ఘనులు వైకుంఠోప కంఠసౌధవీథిఁ గాంతు రెలమి.

⁠ 505

మ.⁠

ఘనమై పావనమై విశుద్ధతరమై కల్యాణతీర్థంబుచు ట్టును గానంబడి యష్టతీర్థి దగ నేఁడు న్నాఁడు చూపట్టి య మ్మనురాజంబున యోగులున్ బుధులు సమ్యగ్భక్తిఁ గీర్తించు నం తనె సిద్ధించు నభీష్టముల్ మునిఁగినం బ్రాపించవే పుణ్యముల్.

⁠ 506

తే. గీ.⁠

సర్వతీర్థములందుఁ బ్రశస్త మట్టి తీర్థ మేతన్మహాతీర్థతీరసార తులసికాకాండమణిభూష వెలమిఁ దాల్చు ఘనులఁ జూడ మహాపాతకములు దొలఁగు.

⁠ 507

సీ.⁠

జనుఁడు స్థానాంతరంబునఁ జేయు పుణ్యంబు                        లెలయఁ బుణ్యక్షేత్రముల నొనర్పఁ దద్దశగుణమయి తనరు పుణ్యక్షేత్ర                        కల్పితపుణ్యసంఘముల మించు పుష్కరంబునఁ జేయు పుణ్యంబు తచ్ఛత                        గుణమయి పుష్కరగణితపుణ్య మునకంటెను బ్రయోగమున సహస్రగుణమై                        చెలఁగు పుణ్యము మహర్షిక్షేత్రమునను

⁠

తే. గీ.⁠

గోటిగుణమగు బుణ్యంబు సూటిగ శత కోటిపుణ్యంబు యాదవక్షోణిధరము నందు మద్భక్తసన్నిధి నయ్యెనేని కోటికోటిగుణము పుణ్యకోటు లెంచ.

⁠ 508