శ్రీకృష్ణుఁడు వృకాసురుని భంజించుట
చ. |
వృకుఁడను దైత్యుఁడొక్కఁ డతివీరుఁడు నారదమౌనిఁ గాంచి కౌ
తుకమున మ్రొక్కి నాకు దయతో నజవిష్ణుహరత్రయంబులో
సకలము నిచ్చి శీఘ్రమె ప్రసన్నత నొందెడివేల్పు దెల్పు మ
య్యకలుషమూర్తిఁ గొల్చి హృదయంబునఁ గల్గిన కోర్కె వేడెదన్.
| 415
|
తే. గీ. |
బాణరావణముఖ్యులౌ భక్తులకు మ
హేశ్వరుఁడు వేగ ఫల మిచ్చు నిద్ధమహిమ
నట్లు గావున నద్దేవు హరు మహాను
భావుఁ గొల్వుము దానవప్రభువతంస.
| 417
|
వ. |
అని నారదుం డెఱింగించి చనిన దానవుండు పంచముఖు నఖిముఖుం
జేయందలంచి.
| 418
|
క. |
బలునిష్ఠ నసుర నిజతను
పలలము ఖండించి చిత్రభానునిలో ని
శ్చలుఁడై వేల్చి పిదపఁ దన
తల యసి ఖండించి వేల్వఁదలఁచిన యంతన్.
| 419
|
క. |
హరుఁడు ప్రసన్నుఁడు గాఁ దన
కర మూనినవానిశిరము ఖండములై యి
ద్ధరఁ బడుఁగా కని వేఁడిన
వర మిచ్చిన హరునియందె వంచన మెఱయన్.
| 420
|
వ. |
అతని శిరంబుపై దనుజుండు కరం బిడందలంచిన హరుండు భీతిం
బరువెత్తె నంత.
| 421
|
క. |
వటుఁడై హరి లంబశిఖా
వటుఁడై చనుదెంచి దైత్యవరునిం గని నీ కే
మిటికిం బరువిడనని త
క్కుటిలత్వము దెలియ మాయఁ దొలఁకఁగఁ బలికెన్.
| 422
|