తే. గీ. |
మఱచితే నీవు మన్నించి మమత మించి
పాయనట్లనె బ్రమయించి పంతగించి
యుల్ల మలర రమించి లోనూరడించి
కేవలారామపరివర్తి కృష్ణమూర్తి.
| 231
|
వ. |
అని యివ్విధంబునం బలికిన గోపికల నూరడించి యుద్ధవుండు మరలి
చనుదెంచె నంత.
| 232
|
క. |
సింధువు పొంగెనన జరా
సంధుఁడు పరిభూతసత్యసం[1]ధుఁడు వచ్చెన్
బంధురసింధురసైంధవ
బాంధవహితరథికవీరబలములతోడన్.
| 233
|
వ. |
వచ్చి మథురఁ జుట్టుకొని యెదుర్కొన్న శౌరిం జూచి యిట్లనియె.
| 234
|
శ్రీకృష్ణుఁడు జరాసంధకాలయవనుల జయించుట
చ. |
దరము వహించినట్టి నినుఁ దప్పక కాచితిఁ బొమ్ము పొమ్ము భీ
కరతరమైన నాదువిశిఖంబున కోర్వఁగ నీకు శక్యమే
నిరతము నీమనంబు నవనీతమయంబు రణంబు కొంచెమే
సురభులఁ గాయుటో మఱచి చొక్కిన కంసుని నేలఁ ద్రోయుటో.
| 235
|
సీ. |
కరుణించి విడిచితిఁ గడకు నేఁగుము గూఢ
మైనభావంబు సొంపౌనె నాకు
మందరాగాధృతి నందంబు నొందెద
వొంటిగాఁడవు నట లూనఁదగునె
అడుగులోననె మించి తడఁబడఁ జేయుదు
పరశూరుఁ డన మించఁ బాటి యగునె
ఘనమహోదధివయోగర్వవర్ధనుఁడవు
నీ వహార్యస్ఫూర్తి నెరపినావు
|
|
తే. గీ. |
సతులవ్రతములు జెఱిచితి జగము లెఱుఁగ
మ్లేచ్ఛకోటి నెదిర్చినమేర నిచట
పూని నిల్చెదు విక్రమస్పూర్తి మెఱసి
తవిలి మముఁ బోరఁ గెలువ నీతరమె కృష్ణ.
| 236
|
- ↑ సంధ్యుండు (పా)