పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/235

తే. గీ.⁠

పద్మినీప్రియుఁ డయ్యుఁ జాపలముఁ బూని యినుఁడు నిస్తేజుఁడై క్రుంకె నేమి చెప్ప నపరకాంతాశఁ దిరిగిన యట్టివాఁడు ధరణి వెలయునె యుద్దామధాముఁడైన.

⁠ 214

తే. గీ.⁠

ఘోరచాణూరమల్లోగ్రఘోషశక్తి నంబరంబెల్ల నట్లౌనె యనుచు ధాత తఱచు వెండిచీలలు తాము తాచినట్లు తారకాజాల ముదయించె దట్టమగుచు.

⁠ 215

సీ.⁠

దనుజారికలహభోజనమహాధృతిసమా                        యాతప్రహర్షి దేవర్షి యనఁగఁ జాణూరమురళికానంచలద్భేతాళ                        భర్త చిమ్మిన రౌప్యపాత్ర మనఁగఁ గంసశిరఃక్షిప్తకాలదండంబున                        బెళకి నిక్కిన వజ్రమలయ మనఁగ జన్మదేశస్పృహాసంధావదుదయాద్రి                        విశ్రాంతి హరివాజివిభుఁ డనంగఁ

⁠

తే. గీ.⁠

గామినీకాముకానీకకలితహృదయ కల్పితానేకసంకల్పకల్పశాఖి నిర్మలస్ఫూర్తి గైకొని నిలిచె ననఁగ సిరి దనరె నప్పు డుదయించె శీతకరుఁడు.

⁠ 216

వ.⁠

అంత ప్రభాతం బగుటయు.

⁠ 217

క.⁠

కెంజిగురుజొంపములతో మంజులరుచి దొరయు గుజ్జుమావియపోలెన్ రంజిల్లె నుష్మకరుఁడు స మంజసతేజంబు చేయ మాధవుఁ డలరెన్.

⁠ 218

వ.⁠

అప్పుడు కంసుం డొడ్డోలగంబై యుండ రామకృష్ణులు యుద్ధరంగాభి ముఖులై చనునెడ.

⁠ 219