పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/225

క.⁠

నినుఁ జూడనిచూ పేటికి నినుఁ బొగడనిజిహ్వ యేల నీదాస్యము సే యనిబ్రతు కేటికి నిత్యము నినుఁ గొల్వనిజన్మ యేల నీరజనయనా.

⁠ 160

వ.⁠

అని పలికి.

⁠ 161

సీ.⁠

సొగసుగా పింఛంబు దిగిచి కొప్పుననున్న                        యలరుదండలు సిగ నలమియలమి బెడఁగొప్ప రవికెపైఁ దొడిగించి కడుసొంపు                        గులుకుసింగారముల్ కూర్చి కూర్చి తళుకు బంగరుచీర [1]గట్టించి గళమున                        నవరత్నహారముల్ [2]నవచి నవచి పూనిక మురళిక పూరింతు మనుచు రం                        ధ్రాంతరం బొకవింత యాని యాని

⁠

తే. గీ.⁠

యాల వీవు మగల మేమ యనుచుఁ దమకు మగతనంబు లొనర్చుచు మలసి మలసి నందనందనుఁ డప్పు డానంద మంద మందగమన లొనర్చి రమందరతులు.

⁠ 162

సీ.⁠

గుబ్బచన్నులఁ గ్రుమ్మి క్రుమ్మి వైచిననైనఁ                        దెరలక వెనువెంటఁ దిరిగి తిరిగి బెళుకు పయ్యెదయును బీతాంబరంబును                        ముడిగొనఁ బ్రేమతో [3]ముడిచి ముడిచి కన్నులు మూసిన గళగళ మందుచు                        దడబా(మా)టుపేరున నొడివి నొడివి కొప్పు నీడలనంటి కొనవ్రేళ్ళ మడమలు                        ద్రొక్కుచు సొబగునఁ దూలితూలి

⁠

తే. గీ.⁠

పాడుమనఁ బాడి వింతగా నాడుమనిన నాడి యచ్చోట నిల్వుమ యనిన నిల్చి యేఁగుమన నేఁగి యామ్రాకు లెక్కుమనిన నెక్కి తగ హరి వలపించి రిందుముఖులు.

⁠ 163

1. యతి తప్పినది.
2. యతి తప్పినది.
3. ముడిసి ముడిసి