పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/220

తే. గీ.⁠

కలితమదయుతచంచరీకప్రకాండ బహురవాటోప ముఱుముల బాగు నెరప జనము సన్నుతి సేయంగ పనము తేనె వాన గురిసిన మోదము వాసి బెరసె.

⁠ 140

వ.⁠

ఇట్లు సకలామోదకరంబై పుష్పపరాగరాగాక్రాంతపనాంతంబగు వసంతంబు విజృంభించుటయు నాకృష్ణుండు గోపికాకలాపంబులతోడ బృందావనంబుఁ బ్రవేశించె నపుడు.

⁠ 141

క.⁠

ఎలమావులతావుల దీ వులపుప్పొడిప్రోవులన్ మిపులఁ దగు మరుమా వుల నునుబల్కుల దీపుల దెలివిరిగమితావులన్ [1]సతీతతి యెసఁగెన్.

⁠ 142

క.⁠

మాఁగినపండ్లకుఁ దేనెలఁ దోఁగిన మరువిండ్లకును మృదులసుమగంధం బాఁగిన పొదరిండ్లకుఁ [2]దమి మూఁగిన తుమ్మెదలకున్ బ్రమోదం బొదవెన్.

⁠ 143

సీ.⁠

చిగురులు చిదిమిన దగు కేలుకెంజాయ                        పల్లవస్ఫూర్తులఁ బాదుకొల్పఁ బువ్వులు గోసిన నవ్వులతేటలు                        ప్రకటప్రసూనవైభవము నిల్పఁ దేటులఁ జోఁపిన నీటులౌ చూపులు                        తుమ్మెదబారులు గ్రమ్మఁ జేయ ఘనసుమనస్తబకంబులు ద్రుంచినఁ                        గుచకాంతి క్రొవ్విరిగుత్తులు నుప

⁠

తే. గీ.⁠

వనరమాప్తైకభావంబు వన్నె గాంచి సరస మాధవుఁ డామోదగరిమ మెఱయ వంజులమరందబృందాంకకుంజతతుల హాళి విహరించె గోపకన్యాచయంబు.

⁠ 144

1. సతీతతి యొసఁగెన్
2. దము మూఁగిన