పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/216

వర్షాగమము

వ.⁠

అంత.

⁠ 115

క.⁠

తోరంబులయ్యెఁ [1]బ్రాచి? న్మారుతములవాచి కేఁగె మబ్బులఁ బ్రతీచిన్ బేరయ్యె నింద్రచాపము కారుమెఱుంగులును దివిని గడు రంజిల్లెన్.

⁠ 116

తే. గీ.⁠

అపుడు వర్షాగమమహేశుఁ డతులశక్తి ఖగపురంబులు దూలింపఁ గడఁగి తేరి చక్రములు గట్ట కమ్ములు సంఘటించె ననఁగఁ బరివేషములు శశిహరులఁ జుట్టె.

⁠ 117

క.⁠

చేరిక వర్షాలక్ష్మి ధ రారమణిం గౌఁగిలింప రాలిన కుచకుం భోరుతరకుంకుమచ్ఛట వై రాణించెన్ విచిత్రహరిగోపంబుల్.

⁠ 118

క.⁠

అవనీపవనంబులచే నవనీపవనంబులెల్ల ననిచె బలాకల్ దివి నుండెఁ గుళీరంబులు భువి నుండెన్ బాంథజనుల పొగులు న్నిండెన్.

⁠ 119

సీ.⁠

గంగాసరస్వతీతుంగభద్రాయము                        నాకవేరుసుతాపినాకినీశ రావతీసింధుగోదావరిగోమతి                        కృష్ణవేణ్యాగండకీమలాప హారిణీచంద్రభాగాలకచర్మణ్వ                        తీనర్మదాబాహుదానదీశ తద్రుఫేనావిపాట్తాపిపయోష్ణిప                        యఃప్రవాహములు మిన్నంది వేగఁ

⁠

తే. గీ.⁠

దద్దయును బొంగుచును విటతాటములగు తటజకుటజము ల్వీచికాపటలిఁ దేల దశదిశాచక్రనిమ్నోన్నతస్థలంబు లేకమై యుండ నిండె సమిద్ధమహిమ.

⁠ 120

1. ద్రోచిన్మారుతము