పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/214

⁠

యాద్యుండవై వేదవైద్యుండవై యోగిహృత్కంజసింహాస[1]నస్థుండవై జ్ఞాన వైరాగ్యభృద్భక్తసంరక్షణోద్యత్ర్కియానిత్యధన్యుండవై శాంబరీజాల సంధాననీకాశనానావిధాజాండభాండప్రకాండస్ఫురల్లోకనిర్మాణదక్షుం డవై యిందిరాభూమినీళావధూనీలసౌధాయమానోల్లసత్పీనవక్షుండవై చక్రకౌమోదకీశార్ఙ్గముఖ్యాయుధాధారబాహాచతుష్కాంతిభవ్యుండవై సూత్ర పత్యాత్మనాథాహిరాడ్వైనతేయాదిసేవ్యుండవై సర్వలోకైకనాథుండవై పూర్ణభూతిస్థిరానందలక్ష్మీసనాథుండవై యుండు బ్రహ్మంబ వీ వంచు తామంజు గుంజావళీకుండలశ్రీలతో బర్హిబర్హావతంసంబుతోఁ బుష్పదామచ్ఛటోద్దామ కంఠంబుతో నవ్యనీరేరుహారణ్యవిభ్రాజిపాదాంబుజచ్ఛాయతో నాయతోదార నేత్రాంతనిర్యద్దయాదృష్టితో వక్త్రచంద్రోల్లసచ్చంద్రికామందహాసంబుతో గోపబృందంబు లానందముం జెంద వ్రేపల్లెలో భూజనశ్రేణి భాగ్యంబుచే నిల్చి యున్నాఁడవౌ తండ్రి నీదివ్యరూపంబు నేఁ గానలేనైతి మౌళిస్ఫురన్నూత్న రత్నాళినీరాజనశ్రీలు గన్పట్ట ప్రేమార్ధమౌ నేత్రపాత్రాంతరాపూరితానంద బాష్పాంబుపూరంబు పాద్యంబుగా హృద్యమద్వాక్యపుష్పాళిచే నీకు నేఁ బూజఁ గావించెదన్ స్వామి కైకొమ్ము నానేరముల్‌గాచి రక్షింపవే కృష్ణ! శౌరీ! మురారీ! హరీ! కోటిసూర్య ప్రకాశంబు నీమూర్తి మచ్చిత్తకంజంబునన్ జాల భావించెదన్ సారసాక్షా! నమస్తే నమస్తే నమస్తే నమః.

⁠ 104

వ.⁠

అని నుతియించిన.

⁠ 105

లయగ్రాహి.⁠

మౌళిశిఖి పింఛమును గేల వరవేణువును                        ఫాలమునఁ గస్తురి భుజాలతల గుంజా మాలికలపట్టెడలు డాలొలుకువత్స పద                        ధూళి యలకంబుల విలోలవనయూధీ జాలకము లాశ్రితులశ్రీలు విలసిల్లెడు క                        పోలములు లేనగవు చాలఁ దగి మించన్ బాలుఁడగు దివ్యజనపాలుఁడు సరోజభవు                        పాలిటికి నవ్యసురసాల మయి పొల్చెన్.

⁠ 106

క.⁠

ననవిల్తుజనకుఁ డగు నా ఘనుఁడు దనుం గరుణఁ జూడఁగాఁ దగుహర్షం బునఁ జనియె సత్యలోకం బునకు నలువ పూర్ణభావములు రంజిల్లన్.

⁠ 107

1. మాన్యుండమై