ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0384-1 ఆహిరి సంపుటం: 11-499
పల్లవి: ఒ ద్దన్నా మానవు నీవోజ లిట్టివి
పెద్దరికము నేయుచుఁ బ్రియము లాడేవు
చ. 1: నివ్వటివల్ల నీ నవ్వు నేఁడె నాతో వలెనా
వువ్విళ్లూర రేపు గొంత వుండనీరాదా
జవ్వనపువాఁడవు నీసరివారమా నేము
దవ్వుల నుండి మొక్కితే దగ్గరఁ బిలిచేవూ
చ. 2: కోయ్య నా మాటలు నాకొరకె నేరిచితివా
అయ్యో యీవేళకుఁ దగి నంతే చాలదా
గయ్యాళించి నిన్ను నేమౌఁ గా దనేనటివారమా
పయ్యద నే మూసుకొంటే పై నేల వొరగేవు
చ. 3: కన్నులసన్నలు నాకే గాదెఁ బోసు కుండితివా
పన్ని పైఁడియమ్ము లిన్నీఁ బార వేసేవా
యిన్నిటా శ్రీవెంకటేశ యిట్టె నన్నుఁ గూడితివి
మన్ననలు పొగడితె మర్మము లంటేవు
