ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0347-2 సౌరాష్ట్రం సంపుటం: 11-278
పల్లవి: నిజ మాడితేఁ గనక నీవే నాదేవరవు
గజరు నీచేఁతలకుఁ గలఁగీ నాచిత్తము
చ. 1: యిందరు వినఁగ నిన్ను యెందు వోతి వంటిఁ గాక
నింద లే మైన నీకు నేఁ గట్టితినా
కందువ యింత గలితే గడించుకొదువు నీవు
అందుకె పో నిన్నుఁ గంటే నదరీ నామేను
చ. 2: యింతు ల్లెల్లఁ జూడగాను యిట్టట్టు రమ్మంటి గాక
వింతగురుతులు నీమై వెదకితినా
కాంతలఁ గంటేఁ జాలు కాకు సేయ నేరుతువు
యెంతైన నిందుకె మాఁట యియ్యకొనఁ జాలను
చ. 3: నీ సతుల ముందరనె నే నిటు నవ్వితిఁ గాక
సేస వెట్టి నిన్నుర గేలి సేసితినా
ఆల శ్రీవెంకటేశ అట్టె నన్నుఁ గూడితివి
వేసరక యిందుకె పో వేఁడుకొందు నిన్నును
