ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0337-5 ముఖారి సంపుటం: 11-221
పల్లవి: తతి గాని తతి నేల తమకించేరే
మతిలోని నొప్పి గొంత మాన నియ్యరే
చ. 1: పతిఁ బాసి వున్న దాన బలు విరహపువేళ
యిత వంటా విరులు నా కేల యిచ్చేరే
రతిరాజనమ్ము లివి రంట దెప్పరపువేళ
కతుకున నాఁటుఁ జేసు గవిశన నిడరే
చ. 2: కందువ జవ్వనమునఁ గావరించి వున్నవేళ
యింద మంటా గందము నా కేల పూసేరే
మందమారుతాన కవి మచ్చు చల్లే చొక్కుమందు
యిందు కేల పెట్టెఁ గట్టి యింటిలోన నిడరే
చ. 3: శ్రీవెంకటేశువొద్ద సిగ్గువడి వున్న దాన
చేవ దేర నిప్పు డేమి సింగారించేరే
యీవల నాతఁడు గూడె యీ సొమ్ము లిన్నియును
వేవే లాతఁ డిచ్చినవె వేగిర పడకురే
