ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0336-6 ఆహిరి సంపుటం: 11-216
పల్లవి: ఎంత చెప్పినా మాన దిందాఁక నే మెల్ల
పంతపు దమ కోపాలు పచరించఁ బట్టెను
చ. 1: ఆలవట్టము గాలికి అంగన పయ్యద జారి
పాలిండ్లు గాన రాఁగాఁ బతిఁ గాఁగిలించెను
మేలు మేలు దీని నేఁడు మెచ్చవలె నిందుకే
వోలి నూరకున్నవారి నొక్కటిగాఁ జేసెఁగా
చ. 2: కప్పురము నోటి కీఁగా కాంత చలిగొని పతి
కప్పినపచ్చడమే కప్పుకొనెను
కుప్పలుగా దీనినె కొనియాడవలె నేఁడు
తప్పక చూడనివారిఁ దగులుగాఁ జేసెను
చ. 3: పన్నీరు చల్లఁగాను పడఁతిమై పులకించి
తన్నుఁ దానె సిగ్గుపడి తల వంచి నవ్వెను
అన్నిటా మొక్కఁగ వలె నందుకే నేఁడు దీనికి
యెన్నఁగ శ్రీవెంకటేశు నింతినిఁ గూడించెను
