చిత్రసేనకథ
261
యింతదనుక రాలేదు. ఇప్పటికప్పుఁడ సమ్మతి జెందియుండఁబోలు. ఎందు బోయిరో తెలియదు. ఈ రహస్యము మీకు దెలియఁ జేసితినని తండ్రి కెఱింగించినది.
అట్టి వార్తవిని చంద్రగుప్తుడు నఱకఁబడిన యరఁటికంబమువలె నేలంబడి కొంతసేపటికి దెప్పిరిల్లి అక్కటా! నా కుమారు డెంతఖలుఁ డయ్యెను. అంతఃపురమున కేటికిఁ బోవలెను? ఆ చిన్నది సామాన్యపురాణి యనుకొనెనా! అయ్యయ్యో! నే నిప్పు డేమి చేయుదును? సూర్యప్రతాపుఁడు వచ్చి నాభార్యను దీసికొని రమ్మని యడిగిన నేమి చెప్పుదును? ఈ మాట యతనికిఁ దెలిసినచో నా రాజ్యము దక్కనిచ్చునా? ప్రాణములతో నుండనిచ్చునా? మొదట నాయొద్ద నుంచుటకే సంశయించెను. దుర్మార్గులగు కొడుకులు గలుగుట పూర్వజన్మపాతకమూలముననే గదా! అన్నన్నా! తలచుకొనిన గుండెలు పగులుచున్నవి. తప్పక నాకు మరణమే తటస్థించును. ఏమి యున్నది. ఏమి చేసినను మేలేయని పలుతెరంగుల నంతరంగమునం దలఁచుచు జావునకు దెగించి యధికదైన్యములో నుండెను!
చిత్రసేన యదియంతయు జూచుచుఁ గపటముగా బుడి బుడి దుఃఖములు పెట్టుచు గుట్టు దెలియనీయక తన కోరిక తీరఁగలదను సంతోషముతో, గామపాలుని రాక కెదురు చూచుచుండెను. ఇట్లుండునంత నొకనాఁడు ప్రాతఃకాలమున భేరీద్వనులు వినంబడినవి. ఆ నినాదముతో గూడఁ జంద్రగుప్తుని గుండెలు పగిలిపోయినవి. ఇంతలో చారులువచ్చి చంద్రగుప్త మహారాజా! సూర్యప్రతాపమహారాజు మీయూరి బయట దోటలో విడిసియున్న వాడు. మిమ్ముఁ దీసికొని రమ్మనిరి. వేగముగా రండనుటయు నా మాట కతఁడు గడగడ వణంకుచు నెట్టకేలకా దూతల వెంబడి మొగమున చిన్నదనము దోప సూర్యప్రతాపుని యొద్దకుఁ బోయెను.
అప్పుడా కాపట సూర్యప్రతాపుఁడు కామపాలునికి మంత్రివేషము వైచి యిష్టగోష్ఠి విశేషముల మాటలాడు కొనుచుండగా వచ్చిన చంద్రగుప్తుని జూచి గౌరవించి యతం డుచితాసనమునఁ గూర్చుండి యున్న వెంటనే యతనితో నత్యాతురముగా నిట్లనియె.
చంద్రగుప్తా! మేము దేశాటనము జేసివచ్చితిమి. ఇంతకాలము నా ప్రేయసిం గాపాడినందులకు జాలసంతసించితిమి. ఆ చేడియం జూడ మిగులఁ దొందరగా నున్నది. వడిగాఁబోయి తీసికొని రమ్మనుటయు, నతండా మాటవిని గడగడ వణంకుచు మేనెల్లం జెమ్మటలుగ్రమ్మ నేమియుం బలుకక పెదవులు దడఁబడఁ జేతులు నలిపికొనుచు చిత్తము చిత్తము అని యెద్దియో చెప్పబోయి భయపడి యూరకుండెను. అంత సూర్యప్రతాపుడు మండిపడి యేమి యూరక నిలుచుంటివి. నామాట నీకు వినంబడలేదా? నాకు భార్యను జూచుటకు మిగుల తొందరగా నున్నదని నీకు తెలియదా? వేగము పోయి తీసుకొనిరా యని మరల బిగ్గరగా బలికెను.
