262
కాశీమజిలీ కథలు - మొదటి భాగము
అప్పుడు చంద్రగుప్తుడు చావునకుఁ దెగించి యలంతి యెలుఁగున దేవా! యొక మనవి యున్నది చిత్తగింపుఁ డనుటయు సూర్యప్రతాపుఁడు పెద్దకేక పెట్టి యోహో నీకు మంచి చెడ్డలు తెలియవా? నే నింత యాతురముగాఁ జెప్పుచుండ మధ్యను మనవులను చెప్పెద వేమిటికి? నీ మనవులు పిమ్మటఁ జిత్తగింతును. వేగము పొమ్మనుటయు నతం డేమియుఁ బలుకలేక గద్గదస్వరముతో అయ్యా! మీ భార్యను జాగ్రతగా నంతఃపురములోనుంచి కాపాడుచుండగా సత్యవంతుఁడను వాడు నాకొడు కామెను వరించి యెచ్చటికోఁ దీసికొని పోయెను. ఈ మాట దేవరవారితో మనవి చేసికొనఁజాలకున్నాను దేవరవారి కింత చింత గలుగచేసినందులకుఁ దగిన దండనకుఁ బాత్రుడ నై యుంటి. ఇంతకన్న నే నేమియుఁ జేయునది లేదని పలికి కన్నులనీరు నించుచు నాతని పాదంబులం బడియెను. అప్పుడతండు ప్రళయకాలభైరవుండు వోలె నుగ్రుఁడై సంవర్తపలాహకగర్జారవభైరవంబుగా నోరీ మూర్ఖా! యెంత ద్రోహివి. నీయింట నుంచి నందులకుఁ జక్కగా జేసితివి. ఇప్పుడే నిన్ను యమలోకంబున కనిపెదనని కఠారిం బెరికి యతనిం జంపనుంకించెను.
అప్పుడు మంత్రిగానున్న కామపాలుఁడు అతనిచేయి పట్టుకొని దేవా! శాంతింపుము శాంతింపుము. ఊరక నీనృపాలునిం జంపిన లాభమేమియున్నది. అతండు మనకు వ్యతిరేకముగా నడచుటలేదు. ప్రమాద మెవ్వరికైనను గలుగునుగదా! కొంచెము నిదానింపుడని పలుకుచుఁ గ్రమ్మర సింహాసనముపై గూర్చుండబెట్టెను
అప్పు డహంకారముఖముతోఁ జంద్రగుప్తుని చూచుచు సూర్యప్రతాపుఁడు చంద్రగుప్తా! నా భార్యను నీకుమారుని యధీనము జేసి తెలియనట్టు చెప్పినచో నూర కొందుననుకొంటివా? ప్రాణతుల్యయగు భార్యను విడిచి యెట్లుబ్రతుగఁగలను? అది నీయింటనే యుస్నది. ఎచ్చటనో దాచి ఇంటలేదని చెప్పుచుంటివి. వేగబోయి తీసికొనిరమ్మనుటయు జంద్రగుప్తుఁడు అయ్యో! నే నావాల్గంటి నింట దాచి యిచ్చట మీచే నవమానమును బొంద నేటికి? మీరు వచ్చి నానగరమంతయుఁ బరిశోధింపుడు. దైవసత్యముగా నట్టికపటము చేయలేదు. మీ రంగీకరించినచో మీరాణికన్న మిగులచక్కనిదియగు తొలిప్రాయములోనున్న నాకూతురు చిత్రసేనయనుదానిని మీకు వివాహము చేయుదును. దానికై యనేకరాజకుమారులు వేచియున్నారు. తగిన పతి దొరకమి నింతదనుక దానికిఁ బెండ్లిచేయలేదు. ఈరూపమున నానేరము బాపుకొనఁదలంచితి. నన్ను క్షమించి యట్లనుగ్రహింపుడు. నా కూతురు సౌందర్యాదిగుణంబుల తెరంగు లోకుల నడిగి తెలుసుకొనుఁడని అనేకప్రకారంబులఁ బాదంబులంబడి వేడుకొనుచున్న చంద్రగుప్తునిపైఁ గొంత కనికరించువానివలె నభినయించుచు మంచిది లెమ్ము నేటికి బ్రతికితివి. నిజముగా నీకూఁతురు చక్కనిదే యైనచో మేము బెండ్లి యాడెదము. ఆచిన్నదాని చూతుముగాక యిక్కడికిఁ రప్పింపుమని పలికెను.
