చిత్రసేనకథ
259
అప్పుడు చంద్రగుప్తుడును సూర్యప్రతాపుని యనుమతిప్రకారము ఆరాణి మిగుల సిగ్గుగలది యాయంతఃపురములోఁ రఱుచు స్త్రీలుగూడ నివసింపఁగూడదనియు జిత్రసేనయొక్కయు రాణియొక్కయు నాజ్ఞ లేక లోని కెవ్వరును బోఁగూడ దనియు నంతఃపురచారిణుల కందఱకుఁ దెలియఁజేసెను. దానింజేసి చిత్రసేన కాప్త లైనవారు తప్ప మఱియేస్త్రీయు నాయంతఃపురమునకుఁ బోవుటలేదు.
అప్పుడు వారికెంత స్వేచ్ఛగా నుండునో చింతింపుము. ఇతర జనరహితమగు నయ్యంతఃపురములో వారిరువురు గద్దియఁగూర్చుండి ప్రియాలాపంబు లాడుకొనునప్పుడు చిత్రసేన యతని స్త్రీ రూపము జూచి నవ్వుచు నోహో ప్రియుడా! స్వాభిఖ్యాతిరస్కారంబు సైపక కాముండు నిన్ను స్త్రీనిగాఁ జేసెఁగాబోలు! మేలు మేలు? మీ బుద్దిచాతుర్యము మిగులఁ గొనియాడఁదగియున్నది. క్రూరశిక్షాదక్షుఁడైన మా తండ్రిని మీరొక్కరే వంచించిరి. భళిభళి! యనికొనియాడుచున్న యాచిన్నదాని కాకామపాలుండు ప్రేయసీ! కాముండు నన్నాడుదానిగాఁ జేయుట యేమి లెక్క. సకలజగత్ప్రభువైన శంకరు నంతవాని సగము మగువగాఁ జేసెను. అదియంతయు మీ మహిమయే గదా! మీ విలాసమునకుఁ జిక్కనివాఁ డుండునా యని పలుకుచు నా చిలుకలకొలికిం గూడి యా కామపాలుఁడు మనంబునంగల గోరికలుదీర రతిక్రీడలం దేలెను.
ఈరీతి గామపాలుం డాప్రోయాలు మిన్నంగూడి రాత్రియుఁ బగలనుభేదము లేక నేకరీతి మూడుమాసములు గ్రీడించెను. బుద్ధిసాగరుండు జంద్రగుప్తునిచేత ననిపించుకొని యవ్వలఁ గొంతదూరము బోయి యాసేనలను దిరుగఁ దాను బిలిచినప్పుడు వచ్చున ట్లొడంబడఁ జేసుకొని యథాస్థానమున కనిపెను. పిమ్మట నతఁడు చంద్రగుప్తము జేరియందు బల్జీవేషము వేసికొని వింత వింతయగు పఱుపులు గుట్టు బల్జీ వచ్చినాఁడనియు దూదియిచ్చినచో సులభమగు వెలకే యింతకు మున్నెవ్వరు చూడని పరుపులు గుట్టుననియుఁ గోడప్రక్కను నివసించి యున్నవాఁడనియు నా పట్టణమంతయు జాటింపించెను.
ఆ చాటింపువిని యా యూరిలోని ప్రజలందఱు పాత పరుపులే కాక క్రొత్త పరుపులు కూడఁ జించుకొని యా దూదియంతయుఁ దీసికొని వచ్చి యా కోట గోడ ప్రక్కన రాశిగా వేయదొడంగిరి. బుద్ధిసాగరుండు నా దాపున నివసించి పరుపులు గుట్టుటకై మంచిముహూర్తము వలయువానివలె గాలయాపన జేయుచుండెను. ఆ కోటప్రక్కను పర్వతమువలె దూదిరాసి ప్రోగైనది.
ఇట్లుండనంత నొకనాడు చంద్రగుప్తుని కుమారుడు సత్యవంతుఁ డనువాడు దాసీముఖముగా దన చెల్లెలు స్త్రీరూపములో నున్న పురుషునితో నంతఃపురములో
