విక్రమసింహుని కథ
133
దేశసంచారము చేయవలయునను నభిలాష గలిగియుండుట నీ వెఱింగినదియేకదా! రాజ్యబారము మీఁదబడినచో నట్టిదాని కవకాశ ముండదు. ఇంతదనుక విద్యాగ్రహణమూలముగాఁ గాలము వెళ్ళబుచ్చితిమి.
ఇప్పుడు కాళ్ళకు సంకిలిలు దగులుకొనుచున్నది. ఈభారము మీఁద బడకమున్న రహస్యముగాఁ బోయి యొకసారి దేశసంచారము చేసి వత్తమా యనుటయు నతనికిఁ గూడ నట్టివేడుకయే యుండుటచే నందులకు సమ్మతించెను.
ఆ దినముననే వారిరువురు మిగుల విలువగల రత్నములు బంగారమును సంగ్రహించి యర్ధరాత్రంబున నొరు లెరుంగకుండ వాయువేగంబుగల తురంగము లెక్కి పురంబు వెడలి యడవి మార్గంబునం బడిపోయిరి. ఆహా! వారు రాజ్యము కన్నను విదేశ విశేషము లరయుటయే యెక్కుడుగా నూహించిరి. ఆ రేయంతయు నాగక గుఱ్ఱములఁ దోలుకొనిపోయి తెల్లవారు నప్పటికొక గ్రామము జేరిరి. అ దివసమున నందుఁగల విశేషములరసి యటనుండి వేరొక పట్టణమున కరిగి యందలి వింతల నరయుచుఁ గ్రమంబున ననేక పురంబులు దిరుగుచు నొకనాఁడు మధ్యాహ్నమున కీవీడు చేరిరి. వారు నీ సత్రంబుననే బసజేసి భోజనంబైన వెనుక వీథి యరుగునం గూర్చుండి పుర విశేషము లరయుచు రాజనందనుఁ డేమిటికో సింహద్వారము దెసకుఁ దలద్రిప్పి యిప్పుడు నీవు చూచిన చిత్రఫలక మీక్షించెను.
అట్టిదానిం జూచినతోడనే యారాకుమారుఁ డది నిజమైన వనితయే యనుకొని మూర్చవడి కొండొకవడికి దెలిసి దాని మరల దిలకించి యోహో? యిది నిజమైన మోహనాంగి యనుకుంటిని గాని కాదు కాదు. చిత్తరువా! నామది భ్రమయలేదుగద! లేదు: నిజమే బహుశ్రుతా! యీ ద్వారముపై వ్రేలంగట్టిన చిత్రఫలకంబున నొప్పుచున్న యొప్పులకుప్పను చూడు. చూడు. మొదట ధాళధళ్యముచేత దీనిం జేతనమే యనుకొంటిని గాని తుదకది భ్రమయని తెలిసికొంటి.
ఆహా! కలకల నవ్వుచున్న దీని మొగమెంత వింతగా నున్నదియో పరీక్షింపుము. దీనిం జిత్రకారుడు చేతితో వ్రాయలేదు సుమీ! చేతితో వ్రాసినచో దీవి యంగములు కందక యింత లావణ్యమయములుగా నుండునా? లిపికారుం డెందైన నొక సుందరిం గని దానిమాదిరిగా నిది వ్రాసెనో? లేక స్వమనీషా విశేషకల్పన నిట్టిదాని వ్రాసెనో? యెరుంగరాదు? లోకములో నింత చక్కఁదనము గల కలకంఠు లుందురా? ఉండినచో నట్టిదానిం కౌఁగిట జేర్చుకొనువానిదేగదా భాగ్యము. మిత్రమా? నీబహుశ్రుతత్వము సార్దకము నొంద దీని వృత్తాంత మరయుము. దీనివంటి నాల్గింటిందెచ్చి నాకుఁ బెండ్లిఁ జేయనిచో నిప్పుడ ప్రాణంబులఁ బోగొట్టుకొనియెద నని యత్యంత విరహతాపంబున గొట్టుకొనుచున్న యా రాజుపట్టికి మంత్రిపట్టి యిట్లనియె.
