పుట:అభినయదర్పణము.pdf/53

⁠

జొన్నకాయలకును బొడ్డుమల్లెలకును               గుండలంబులఁ జూప మెండుగాను జిన్నిగిన్నెలకును సున్నపుఁగాయకు               సొరిది సుగంధంబు సూపుటకును

⁠

గీ.⁠

మెఱయు మఱి యిన్నితావుల గరిమ మీఱి యిలను లాంగూలహస్తంబు నిందిరేశ! సరసగుణహార! శ్రీరంగపురవిహార! రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!

⁠ 40

^[1]పద్మకోశహస్తలక్షణము

.⁠

వెలయ మఱి యైదు వ్రేళ్ళును విరళములుగఁ బట్టి మేలుగ వంచిన దిట్టముగను బద్మకోశంబు సుమ్మది పద్మనాభ! రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!

⁠ 41

పద్మకోశహస్తవినియోగము

సీ.⁠

చక్రవాకములకుఁ జాతకంబులకును               గొమరొప్ప గుంటకుఁ గొప్పునకును వెలఁగపండ్లకు నింక వెలఁదిపాలిండ్లకుఁ               బండ్లకు గజనిమ్మపండ్ల కమరు పూర్ణచంద్రునికిని బురికిని మేడకు               సొగసుకు నెమ్మోముఁ జూపుటకును దామరపూలకుఁ దనరుపట్నమునకు               దేవళంబులకును దేరులకును

⁠

గీ.⁠

జెలఁగఁ [2]గలగలశబ్దంబుఁ దెలుపుటకును మంచిసౌందర్యమునకు శ్లాఘించుటకును బద్మకోశంబు వచ్చును బాగుమీఱ రాక్షసవిరామ! కస్తురిరంగధామ!

⁠ 42

1. దీనినే “సోలపద్మహస్తము”నుగాను వ్యవహరింతురు. “కనిష్ఠాద్యావర్తితాశ్చే ద్విరళా స్సోలపద్మకః” (అభి 355)
2. “.......... తటాకే శకటే చక్రవాకే కలకలారవే| శ్లాఘనే సోలపద్మశ్చకీర్తితో భరతాగమే||” (అభి 357)