పుట:హాస్యవల్లరి.pdf/140

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మ - ఈ పంతులుగారి పెద్దబ్బాయండి.

అక్కడితో ఇంటాయన ఇవతలికి వచ్చాడు. నేను నిద్రపోతూన్నట్టు ఒరిగాను. ఈలోపులో ఓబయ్య కామయ్యలు ఒకడు చెక్కలడబ్బా ఒకడు తమలపాకుల బుట్టా స్వాధీనపరచుగుని రెండో అరుగుమీద తాపీగా కూచున్నారు. వెంటనే ఆయన వాళ్ల దగ్గర్నించి అవి వసూలు చేసుగున్నాడు. ఆయనికి కొంచెం ఆగ్రహం కూడా వచ్చింది. “మా అబ్బాయిని పిలుస్తానుండండి, వెధవ వేషాలూ మీరూనూ! పొండి! ఆకతాయి రకం! తిన్నగా ఉండలేరు!” అంటూ ఆయన మొదటి ఇంటి అరుగుకేసి చూశాడు. అక్కడ పడుకున్నవాడు ఆయనకి చిన్న కొడుకని మాకు బోధపడింది. అతణ్ణి మేం సన్మానించడం ఇతడు చూడనందుకు నాకు కొంత సంతోషం వేసింది.

మనిషి - పంతులుబాబుగారండి! చెల్లమ్మగార్ని వంటకి రమ్మంతున్నారండి!

పం - వస్తుంది. దొడ్లో అంట్లు రాస్తోంది. రొండో బ్రాహ్మడు వచ్చాడా?

మ - వచ్చారండి. సిన్న కరణం గారు వచ్చారాఅండి?

పం - వస్తాడు. వంట అయేసరికి రాలేకపోతాడా? పైగా గుర్రానికి వంట్లో ససిగాలేదు.

అని చెప్పి ఆయన తమలపాకుల్లో పడిపోయాడు. ఆ మాటలతోటి గిరజాలాయన ఆయనికి పెద్ద కొడుకని కూడా మాకు గోచరించింది. వెళ్లిపోతూన్న మనిషి వాడితో కలిసి మాట్లాడుతూ జానికిరామయ్య వెళ్ళాడు. కరణంగారి యింటి దగ్గిర వాణ్ణి ఒదిలేసి తను వెనక్కి గబగబా వచ్చాడు. రావడంతోనే తన మూటలోంచి ఏదోతీసి, నీడని కూచున్న రామయ్య దగ్గరికి పరిగెడుతూ, వాడు నాకేసి చూసి కన్ను గీటాడు. నేను వెళ్ళాను. ఆపళంగా వాడు ఓ జంధ్యాల జత తీసి రామయ్య మెళ్లో చిటికెలో వేసి వాడికి కనుసంజ్ఞ చేశాడు. రామయ్యకీ నాకూ కూడా సంగతేమిటో బోధపడలేదు. అచ్చయ్య ఒంటరిగా ఉండలేక తనూ ఆరుగుమీదికి ప్రయాణం అయాడు. వాడు తిన్నగా ఎక్కడ వెడతాడూ! అల్లరి పీనుక్కి, అల్లరి కలిసొస్తుంది. సరిగ్గా ఆ సమయానికే వీధి గుమ్మం ఎదటినించి ఒక వరాహం వెడుతోంది. అచ్చయ్య దాని పక్కనించి వెళ్లి అరుగుమీదకి ఎగరబోతూ దాన్ని “హూత్” అని ఝడిపించాడు. అది అల్లా చక్కాబోతూన్నది పక్కకి తిరిగి ఇంట్లో జొరబడి పోయింది. పంతులు దాన్ని మళ్లెయ్యడానికి యత్నించాడు. కాని, అది అతని కంటే బలిసి ఉండడంవల్ల జయించి గడపదాటి ఇంట్లో పడింది. పంతులు రుద్రుడైపోయి దాన్ని వేటాడాడు. అచ్చయ్యా వాళ్లూ అరుగుమీద కూచుని తాంబూలం వేసుకుంటున్నారు. అక్కణ్ణించి వాళ్ల గొడవలో వాళ్లూ మా గొడవలో మేమూ పడ్డాం. జానికిరామయ్యా నేనూ రామయ్యకి నచ్చచెప్పడానికి కూచున్నట్టు చెరోపక్కా కూచున్నాం.

జా - (గట్టిగా, కోరడువెనకాల దొడ్లో అంట్లు తోమే ఆవిడకి వినబడేలాగు) ఆపక్కింటి అరుగు మీద పడుకున్న మన్మథమూర్తీ నీకు నచ్చకపోతే మమ్మల్ని ఏ గంగలో దిగమన్నావ్! ఎమోరా! తిరిగి తిరిగి మా కాళ్ళు అరిగిపోయినాయి. ఇక మావల్ల కాదు బాబూ ఈ తిప్పటా! నీ కూతురు పెళ్లికి నీకు ఓ దణ్ణం. మమ్మల్ని వొదిలిపెట్టు, పోతాం.

నే - ఎమోరా! ఘటన! ఈ సంబంధం మాత్రం ఖాయపడుతుందని ఎవడు చెప్పగలడూ! మనికి ఇంకా ఎన్నాళ్లుందో కాళ్లశని!

రా - (మొహం కొద్దిగా విచారంగా పెట్టి) అషీతే ఇంత దూరంగా నా పిల్లదాన్ని పారెయ్యమనా మీసలహా? మాయింట్లో దాన్తోకూడా చెప్పందీ తాంబూలాలు పుచ్చేసు కోమంటారా? కొంచెం ఆగితే నయమేమో!

భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1

130

హాస్యవల్లరి