ము - ఏం రా?
వడ్డీ - అయ్య!
ము - నువ్వు వడ్డీ మంగలివేనా?
వ - చిత్తం.
ము - (హేళనగా) అయితేమరి తలకాయకి రుమాలు అల్లాచుట్టుగున్నా వెందుకూ, బూజు దిలిపేవాడులాగ?
వ - చిత్తం.
ము - చిత్తం ఏమిటి?
వ - కోపం చెయ్యకండి. తమరిపొట్ట మడతల్లోనూ తొనల్లోనూ బూజూ ఉండవచ్చునండి.
179
పల్లెటూరి అల్లుడు పట్నవాసపు అత్తారింటికి వెళ్ళిన నాడే నాజూకుతనం ప్రకటించాలని నున్నటి క్షౌరం చెయించుగుని స్నానం నిమిత్తం దొడ్లోకి వెడుతూండగా, కిందుగా ఉన్న ఆ దొడ్డి గుమ్మం పై కమ్మి మనిషి గిల్లార్చుకుపోయి ప్రాణం కళ్ళంటేటట్టు ఫెడీమని తగలగా,
అ - (తలపట్టుగుని, కూచోపడి) అబ్బ!
అనగా, చదువునేర్చిన అతడిపెళ్ళాం అక్కడికి పరిగెట్టి.
పె - ఏదీ, చూడనీండి, చెయ్యితియ్యండి నెత్తిమీంచీ!
అన్న మీదట, అతడు చెయ్యి తియ్యగా,
పె - నెత్తురులేందే!
అ - లేకపోతే?
పె - ఇది అలంకారాలలో ఒకటీ!
అ - ఛస్తూంటే అలంకారమా?
పె - అవునండీ, విశేషోక్తి,
అ - చిఛీ, అవతలకి పో.
పె - నిజమేనండి, చూడండి కావలిస్తే, విశేషోక్తి అంటే కారణం ఉంటుంది. కార్యం ఉండదు.
180
సౌభాగ్యం - ఎమోయ్! వెంకట్రావ్! ఏమిటి విశేషాలు?
వెం - ఎక్కడ?
సౌ - ఎక్కడేమిటి, ప్రతీచోటానూ!
వెం - ప్రతీచోటానా ? ఏముందీ? ఉన్నవాళ్లు తింటున్నారు. లేని వాళ్ళు పడుకుంటున్నారు.
సౌ - అబ్బ ఆమాట సరేనోయ్! కొందరుఉండీ లేనివాళ్ళున్నారు, వాళ్ళ మాటేమిటని!
వెం - ఒస్. అదీ అడగాలా? ఉండీలేనివాళ్ళు తినీతినకుండా ఉంటున్నారన్న మాటేగా!
181
రాత్రి తొమ్మిదిగంటలకి వచ్చే 'మేలు' బండి ఎక్కే ఉద్దేశంతో, ఎనిమిది గంటలప్పుడు, ఒక రైలు స్టేషనుకి దగ్గిరిగా ఉన్న ఒక అన్నవిక్రయాలయంలో బుచ్చన్న ఎంగిలి పడుతూండగా, అతని స్నేహితుడు రామోజీ లోపలికివెళ్ళి, బుచ్చన్నని చూసి,
రా - ఎవరదీ? బుచ్చన్నలా ఉందే!
బు - మరే.
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
118
హాస్యవల్లరి
